Słowo: safian

etymologia:
niem. Saffian, ang. saffian < pers. sächtijān < pers. sächt → mocny

odmiana:
 

przypadek	liczba pojedyncza
mianownik	safian
dopełniacz	safianu
celownik	safianowi
biernik	safian
narzędnik	safianem
miejscownik	safianie
wołacz	safianie

wyrazy pokrewne:
przym. safianowy

przykłady:
Rozłożyliśmy się na skórach jelenich; rozesłano przed nami zamiast obrusa bawolą skórę, wyprawioną jak najdoskonalszy safian.
Jedna tylko, panna Wanda, nie mogła usnąć. Była to śliczna dziewczyna o zielonych oczach. Wiedziała o swojej urodzie i obnosiła ją jak paw, ptak nadobny i nadobnie głupi. Uporczywie przynosiła Basi swój pamiętnik w safian oprawny i równie natarczywie prosiła o „protekcję”.
Panowie Potoccy chcieli swego czasu, żebym z nim za granicę dla jego edukacyi jechał, żeby to pięknych manier przy mnie nabrał. Ale ja powiedziałem: „Nie pojadę właśnie dla jego niedbałości, bo on u żadnego buta dwóch uszu niema i w moichby się po dworach prezentował, a safian drogi”.
Teraz nieznajoma przypomniała się bardziej w porę. Niebawem Balzac otrzymał nową przesyłkę ze stepów: książkę oprawną w zielony safian, „Naśladowanie Chrystusa”. Przyszło w chwili, gdy Balzac męczył się nad swoją powieścią „Lekarz wiejski”, wielokrotnie i mozolnie przerabianą, natchnioną duchem ewangelicznym.

wymowa:
IPA: [ˈsafʲjãn], AS: [safʹi ̯ãn], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• i → j 

znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
cienka, wyprawiona, kolorowo barwiona skóra kozia;