Słowo: uraczyć

Powiązane słowa / Znaczenie: uraczyć

raczyć się, uraczyć antonimy, uraczyć etymologia, uraczyć gramatyka, uraczyć kogoś, uraczyć krzyżówka, uraczyć ortografia, uraczyć rym, uraczyć synonim, uraczyć synonimy, uraczyć tłumacz

Synonimy: uraczyć

leczyć, pertraktować, potraktować, traktować kogoś coś, podchodzić, częstować, poczęstować, delektować, ucieszyć

Krzyżówka - Statystyki dla słowa: uraczyć

Krzyżówkowe statystyki:
Liczba liter dla słówka uraczyć: 7
Liczba spółgłosek: 4
Liczba samogłosek: 3

Tłumaczenia: uraczyć

uraczyć po angielsku

Słownik:

angielski

Tłumaczenia:

regale, treat, to regale

uraczyć po hiszpańsku

Słownik:

hiszpański

Tłumaczenia:

agasajar, regale, obsequiar, agasajar a, regalarse

uraczyć po niemiecku

Słownik:

niemiecki

Tłumaczenia:

verwöhnen, ergötzen, regale, bewirten, Wiedersturm

uraczyć po francusku

Słownik:

francuski

Tłumaczenia:

régaler, banquet, festin, regale, régalerez, régale, régaler de

uraczyć po włosku

Słownik:

włoski

Tłumaczenia:

banchetto, deliziare, intrattenere, regale, deliziare i, livellarsi

uraczyć po portugalsku

Słownik:

portugalski

Tłumaczenia:

regalar, deliciar, regale, obsequiar

uraczyć po holendersku

Słownik:

holenderski

Tłumaczenia:

vergasten, trakteren, regale, onthalen, te vergasten

uraczyć po rosyjsku

Słownik:

rosyjski

Tłumaczenia:

угощать, пир, радовать, потчевать, угощение, попотчевать, полакомиться, лакомиться, угостить

uraczyć po norwesku

Słownik:

norweski

Tłumaczenia:

regale, underholder, å regale, traktere

uraczyć po szwedzku

Słownik:

szwedzki

Tłumaczenia:

regale, erinra, undfägna, undfägnar, att erinra

uraczyć po fińsku

Słownik:

fiński

Tłumaczenia:

kestitä, herkutella, kestit, regale, viihdyttää

uraczyć po duńsku

Słownik:

duński

Tłumaczenia:

regale, RELEXtjenesten, diske, diske op, diske op med

uraczyć po czesku

Słownik:

czeski

Tłumaczenia:

počastovat, hody, hostina, hostit, pohostit, regale, vyprávět, hodovat

uraczyć po węgiersku

Słownik:

węgierski

Tłumaczenia:

ünnepi lakoma, regale, lakomázik, megvendégel bőségesen

uraczyć po turecku

Słownik:

turecki

Tłumaczenia:

eğlendirmek, hoşça vakit, regale, ziyafet çekmek, mest

uraczyć po grecku

Słownik:

grecki

Tłumaczenia:

συμποσιάζω, ευωχώ, regale, τέρπω

uraczyć po ukraińsku

Słownik:

ukraiński

Tłumaczenia:

царський, королівський, царствений, пригощати, пригощатимуть, частувати, пригощатиме, увінчувати

uraczyć po albańsku

Słownik:

albański

Tłumaczenia:

qeras, kënaq, gjellë luksoze, delikatesë, gosti

uraczyć po bułgarsku

Słownik:

bułgarski

Tłumaczenia:

пир, забавлявам, доставям удоволствие, възхищавам, нагостявам

uraczyć po białorusku

Słownik:

białoruski

Tłumaczenia:

частаваць, трактаваць

uraczyć po estońsku

Słownik:

estoński

Tłumaczenia:

Kestis, regale, kahekesi

uraczyć po chorwacku

Słownik:

chorwacki

Tłumaczenia:

čast, gostiti, pirovati, gozba, milovati, počastiti, uveseljavati

uraczyć po islandzku

Słownik:

islandzki

Tłumaczenia:

regale

uraczyć po litewsku

Słownik:

litewski

Tłumaczenia:

džiuginti, pavaišinti, vaišės, glostyti akį, pokylis

uraczyć po łotewsku

Słownik:

łotewski

Tłumaczenia:

mielot, cienāt, priecēt, dzīres, mielasts

uraczyć po macedońsku

Słownik:

macedoński

Tłumaczenia:

восхитувам, рози

uraczyć po rumuńsku

Słownik:

rumuński

Tłumaczenia:

banchet, regale, trata, tratație, desfată

uraczyć po słoweńsku

Słownik:

słoweński

Tłumaczenia:

Čast, regale, Naslađivati, Gostiti

uraczyć po słowacku

Słownik:

słowacki

Tłumaczenia:

hody, hostinu, hodmi

Wiktionary/Wikisłownik (informacje pobrane z: https://pl.wiktionary.org/wiki/uraczyć)

odmiana:
koniugacja VIb

forma

liczba pojedyncza

liczba mnoga

1. os.

2. os.

3. os.

1. os.

2. os.

3. os.

bezokolicznik

uraczyć

czas przyszły prosty

uraczę

uraczysz

uraczy

uraczymy

uraczycie

uraczą

czas przeszły

uraczyłem

uraczyłeś

uraczył

uraczyliśmy

uraczyliście

uraczyli

uraczyłam

uraczyłaś

uraczyła

uraczyłyśmy

uraczyłyście

uraczyły

uraczyłom

uraczyłoś

uraczyło

tryb rozkazujący

niech uraczę

uracz

niech uraczy

uraczmy

uraczcie

niech uraczą

pozostałe formy
czas zaprzeszły	m	uraczyłem był	uraczyłeś był	uraczył był	uraczyliśmy byli	uraczyliście byli	uraczyli byli
	f	uraczyłam była	uraczyłaś była	uraczyła była	uraczyłyśmy były	uraczyłyście były	uraczyły były
	n	uraczyłom było	uraczyłoś było	uraczyło było	uraczyłyśmy były	uraczyłyście były	uraczyły były
forma bezosobowa czasu przeszłego		uraczono
tryb przypuszczający	m	uraczyłbym, byłbym uraczył	uraczyłbyś, byłbyś uraczył	uraczyłby, byłby uraczył	uraczylibyśmy, bylibyśmy uraczyli	uraczylibyście, bylibyście uraczyli	uraczyliby, byliby uraczyli
	f	uraczyłabym, byłabym uraczyła	uraczyłabyś, byłabyś uraczyła	uraczyłaby, byłaby uraczyła	uraczyłybyśmy, byłybyśmy uraczyły	uraczyłybyście, byłybyście uraczyły	uraczyłyby, byłyby uraczyły
	n	uraczyłobym, byłobym uraczyło	uraczyłobyś, byłobyś uraczyło	uraczyłoby, byłoby uraczyło	uraczyłybyśmy, byłybyśmy uraczyły	uraczyłybyście, byłybyście uraczyły	uraczyłyby, byłyby uraczyły
imiesłów przymiotnikowy przeszły	m	uraczony			uraczeni
	f	uraczona			uraczone
	n	uraczone			uraczone
imiesłów przysłówkowy uprzedni		uraczywszy
rzeczownik odczasownikowy		uraczenie, nieuraczenie

koniugacja VIb

forma

liczba pojedyncza

liczba mnoga

1. os.

2. os.

3. os.

1. os.

2. os.

3. os.

bezokolicznik

uraczyć się

czas przyszły prosty

uraczę się

uraczysz się

uraczy się

uraczymy się

uraczycie się

uraczą się

czas przeszły

uraczyłem się

uraczyłeś się

uraczył się

uraczyliśmy się

uraczyliście się

uraczyli się

uraczyłam się

uraczyłaś się

uraczyła się

uraczyłyśmy się

uraczyłyście się

uraczyły się

uraczyłom się

uraczyłoś się

uraczyło się

tryb rozkazujący

niech się uraczę

uracz się

niech się uraczy

uraczmy się

uraczcie się

niech się uraczą

pozostałe formy
czas zaprzeszły	m	uraczyłem się był	uraczyłeś się był	uraczył się był	uraczyliśmy się byli	uraczyliście się byli	uraczyli się byli
	f	uraczyłam się była	uraczyłaś się była	uraczyła się była	uraczyłyśmy się były	uraczyłyście się były	uraczyły się były
	n	uraczyłom się było	uraczyłoś się było	uraczyło się było	uraczyłyśmy się były	uraczyłyście się były	uraczyły się były
forma bezosobowa czasu przeszłego		uraczono się
tryb przypuszczający	m	uraczyłbym się, byłbym się uraczył	uraczyłbyś się, byłbyś się uraczył	uraczyłby się, byłby się uraczył	uraczylibyśmy się, bylibyśmy się uraczyli	uraczylibyście się, bylibyście się uraczyli	uraczyliby się, byliby się uraczyli
	f	uraczyłabym się, byłabym się uraczyła	uraczyłabyś się, byłabyś się uraczyła	uraczyłaby się, byłaby się uraczyła	uraczyłybyśmy się, byłybyśmy się uraczyły	uraczyłybyście się, byłybyście się uraczyły	uraczyłyby się, byłyby się uraczyły
	n	uraczyłobym się, byłobym się uraczyło	uraczyłobyś się, byłobyś się uraczyło	uraczyłoby się, byłoby się uraczyło	uraczyłybyśmy się, byłybyśmy się uraczyły	uraczyłybyście się, byłybyście się uraczyły	uraczyłyby się, byłyby się uraczyły
imiesłów przysłówkowy uprzedni		uraczywszy się
rzeczownik odczasownikowy		uraczenie się, nieuraczenie się

wyrazy pokrewne:
rzecz. uraczenie n

przykłady:
Mlekiem ze swej baronowskiej piersi by go uraczyła, gdyby mogła.

wymowa:
IPA: [uˈraʧ̑ɨʨ̑], AS: [uračyć]

znaczenia:
czasownik przechodni dokonany (ndk. raczyć)
aspekt dokonany od: raczyć
czasownik zwrotny dokonany uraczyć się (ndk. raczyć się)
aspekt dokonany od: raczyć się