Słowo: wykształcić

odmiana:
(1) koniugacja VIa 

forma		liczba pojedyncza			liczba mnoga
		1. os.	2. os.	3. os.	1. os.	2. os.	3. os.
bezokolicznik		wykształcić
czas przyszły prosty		wykształcę	wykształcisz	wykształci	wykształcimy	wykształcicie	wykształcą
czas przeszły	m	wykształciłem	wykształciłeś	wykształcił	wykształciliśmy	wykształciliście	wykształcili
	f	wykształciłam	wykształciłaś	wykształciła	wykształciłyśmy	wykształciłyście	wykształciły
	n	wykształciłom	wykształciłoś	wykształciło
tryb rozkazujący		niech wykształcę	wykształć	niech wykształci	wykształćmy	wykształćcie	niech wykształcą
pozostałe formy czas zaprzeszły m wykształciłem był wykształciłeś był wykształcił był wykształciliśmy byli wykształciliście byli wykształcili byli f wykształciłam była wykształciłaś była wykształciła była wykształciłyśmy były wykształciłyście były wykształciły były n wykształciłom było wykształciłoś było wykształciło było forma bezosobowa czasu przeszłego wykształcono tryb przypuszczający m wykształciłbym, byłbym wykształcił wykształciłbyś, byłbyś wykształcił wykształciłby, byłby wykształcił wykształcilibyśmy, bylibyśmy wykształcili wykształcilibyście, bylibyście wykształcili wykształciliby, byliby wykształcili f wykształciłabym, byłabym wykształciła wykształciłabyś, byłabyś wykształciła wykształciłaby, byłaby wykształciła wykształciłybyśmy, byłybyśmy wykształciły wykształciłybyście, byłybyście wykształciły wykształciłyby, byłyby wykształciły n wykształciłobym, byłobym wykształciło wykształciłobyś, byłobyś wykształciło wykształciłoby, byłoby wykształciło imiesłów przymiotnikowy przeszły m wykształcony wykształceni f wykształcona wykształcone n wykształcone imiesłów przysłówkowy uprzedni wykształciwszy rzeczownik odczasownikowy wykształcenie, niewykształcenie

(2) koniugacja VIa 

forma		liczba pojedyncza			liczba mnoga
		1. os.	2. os.	3. os.	1. os.	2. os.	3. os.
bezokolicznik		wykształcić się
czas przyszły prosty		wykształcę się	wykształcisz się	wykształci się	wykształcimy się	wykształcicie się	wykształcą się
czas przeszły	m	wykształciłem się	wykształciłeś się	wykształcił się	wykształciliśmy się	wykształciliście się	wykształcili się
	f	wykształciłam się	wykształciłaś się	wykształciła się	wykształciłyśmy się	wykształciłyście się	wykształciły się
	n	wykształciłom się	wykształciłoś się	wykształciło się
tryb rozkazujący		niech się wykształcę	wykształć się	niech się wykształci	wykształćmy się	wykształćcie się	niech się wykształcą
pozostałe formy czas zaprzeszły m wykształciłem się był wykształciłeś się był wykształcił się był wykształciliśmy się byli wykształciliście się byli wykształcili się byli f wykształciłam się była wykształciłaś się była wykształciła się była wykształciłyśmy się były wykształciłyście się były wykształciły się były n wykształciłom się było wykształciłoś się było wykształciło się było forma bezosobowa czasu przeszłego wykształcono się tryb przypuszczający m wykształciłbym się, byłbym się wykształcił wykształciłbyś się, byłbyś się wykształcił wykształciłby się, byłby się wykształcił wykształcilibyśmy się, bylibyśmy się wykształcili wykształcilibyście się, bylibyście się wykształcili wykształciliby się, byliby się wykształcili f wykształciłabym się, byłabym się wykształciła wykształciłabyś się, byłabyś się wykształciła wykształciłaby się, byłaby się wykształciła wykształciłybyśmy się, byłybyśmy się wykształciły wykształciłybyście się, byłybyście się wykształciły wykształciłyby się, byłyby się wykształciły n wykształciłobym się, byłobym się wykształciło wykształciłobyś się, byłobyś się wykształciło wykształciłoby się, byłoby się wykształciło imiesłów przymiotnikowy przeszły m wykształcony wykształceni f wykształcona wykształcone n wykształcone imiesłów przysłówkowy uprzedni wykształciwszy się rzeczownik odczasownikowy wykształcenie się, niewykształcenie się

wyrazy pokrewne:
rzecz. wykształcenie n, wykształciuch m, kształt m
przen. wykształcony
przym. wykształcony

przykłady:
Minie jeszcze kilka lat, zanim ten dąb wykształci grube, mocne konary.
Jako profesor akademii medycznej, wykształcił co najmniej tuzin wybitnych chirurgów.
Obok zaciekłości w walce wykształcono w pittbullach niezwykłą wprost uległość wobec ludzi.
W życiu, Mirmidia, chodzi o całkiem zwykłe rzeczy: wykształcić się, złapać dobrą robotę, założyć rodzinę i pilnować, żeby dzieciaki nie zeszły na złą drogę.
(…) z jednej strony wykształciły się u nich ogromne, nieproporcjonalne do reszty mięśnie.
Pisklakom nie wykształciły się jeszcze skrzydła.
Z czasem wykształcił się specjalny formularz papieskiego dokumentu konfirmacyjnego.

synonimy:
uformować, wygenerować, wytworzyć, ukształtować
wychować, wyedukować, wyuczyć
wyrobić, wyćwiczyć
uformować się, ukształtować się

wymowa:
IPA: [vɨˈkʃtawʲʨ̑iʨ̑], AS: [vykštau̯ʹćić], zjawiska fonetyczne: zmięk.

znaczenia:
czasownik przechodni dokonany (ndk. wykształcać)
nadać czemuś jakiś kształt, uformować coś
sprawić, że ktoś nauczy się czegoś, posiądzie wiedzę, ukończy szkołę itp.
pobudzić coś do sprawniejszego działania, wyćwiczyć coś
czasownik zwrotny dokonany wykształcić się (ndk. wykształcać się)
zdobyć umiejętności lub wiedzę w jakiejś dziedzinie
zostać rozwiniętym przez ćwiczenia
osiągnąć końcowy kształt, w pełni się rozwinąć
przen. powstać w określonej, ukończonej formie