Słowo: kometa

etymologia:
łac. cometa, łac. cometes (to popularniejsza forma nominativus singularis), często jako sidus/aster cometes < gr. κομήτης < gr. κομήτης + ἀστήρ (komḗtēs astḗr) → gwiazda z długimi włosami < gr. κόμη (kómē) → długie włosy < gr. κομάω → zapuszczam włosy

kolokacje:
warkocz / jądro komety, świetlista kometa

meronimy:
jądro, warkocz

odmiana:
(1.1-2) 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	kometa	komety
dopełniacz	komety	komet
celownik	komecie	kometom
biernik	kometę	komety
narzędnik	kometą	kometami
miejscownik	komecie	kometach
wołacz	kometo	komety

wyrazy pokrewne:
rzecz. kometka f, gw. komita f, kometologia f, kometografia f
przym. kometowy, daw. kometny, daw. komeciany

przykłady:
W przeszłości powszechne było przekonanie, że pojawienie się komety to zły znak oznaczający jakąś katastrofę.
Gdy kometa znajdzie się w pobliżu gwiazdy centralnej, jej powłoka gazowo-pyłowa – koma – rozbudowuje się w dużą, świecącą kulę, zwaną głową, oraz świecący ogon, zwany warkoczem.
Dziś oczy i myśl wszystkich pociąga do siebie / Nowy gość, dostrzeżony niedawno na niebie, / Był to kometa piérwszéj wielkości i mocy, / Zjawił się na zachodzie, leciał ku północy… (w kwestii rodzaju, patrz: uwagi)

synonimy:
st.pol. ogonatka, gw. komita

wymowa:
IPA: [kɔ̃ˈmɛta], AS: [kõmeta], zjawiska fonetyczne: nazal.

znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński (patrz: uwagi)
astr. małe, nietrwałe ciało niebieskie, złożone z jądra otoczonego komą, które na krótko pojawia się w pobliżu gwiazdy centralnej;
daw. rodzaj towarzyskiej gry karcianej