Słowo: obediencja
Powiązane słowa / Znaczenie: obediencja
obediencja antonimy, obediencja awiniońska, obediencja gramatyka, obediencja kościoła, obediencja krzyżówka, obediencja ortografia, obediencja synonimy, obediencja słownik, obediencja zakonna
Synonimy: obediencja
posłuszeństwo, posłuch
Krzyżówka - Statystyki dla słowa: obediencja
Krzyżówkowe statystyki:
Liczba liter dla słówka obediencja: 10
Liczba spółgłosek: 5
Liczba samogłosek: 5
Liczba liter dla słówka obediencja: 10
Liczba spółgłosek: 5
Liczba samogłosek: 5
Tłumaczenia: obediencja
Słownik:
angielski
Tłumaczenia:
obedience
Słownik:
hiszpański
Tłumaczenia:
obediencia, la obediencia, obedecer, de obediencia
Słownik:
niemiecki
Tłumaczenia:
gehorsam, folgsamkeit, Gehorsam, Gehorsams, Gehorsam gegen, den Gehorsam, der Gehorsam
Słownik:
francuski
Tłumaczenia:
obédience, obéissance, subordination, l'obéissance, obéir, d'obéissance
Słownik:
włoski
Tłumaczenia:
obbedienza, l'obbedienza, ubbidienza, dell'obbedienza, all'obbedienza
Słownik:
portugalski
Tłumaczenia:
obediência, a obediência, da obediência, obedience, de obediência
Słownik:
holenderski
Tłumaczenia:
gehoorzaamheid, de gehoorzaamheid, gehoorzamen, gehoorzaam
Słownik:
rosyjski
Tłumaczenia:
послушание, повиновение, послушания, подчинение, покорность
Słownik:
norweski
Tłumaczenia:
lydighet, lydighet mot, lydighets, adlyde, lydige
Słownik:
szwedzki
Tłumaczenia:
lydnad, lydnads, obedience, lyda, lydnaden
Słownik:
fiński
Tłumaczenia:
kuuliaisuus, tottelevaisuus, kuuliaisuuden, kuuliaisuutta, kuuliaisuudesta
Słownik:
duński
Tłumaczenia:
lydighed, lydighed mod, adlyde, lydighed over
Słownik:
czeski
Tłumaczenia:
podřízenost, poslušnost, poslušnosti, poslušností, obedience
Słownik:
węgierski
Tłumaczenia:
szófogadás, engedelmesség, engedelmességet, az engedelmesség, engedelmességi, engedelmességgel
Słownik:
turecki
Tłumaczenia:
itaat, itaati, obedience, uyma, boyun eğme
Słownik:
grecki
Tłumaczenia:
υπακοή, υπακοής, την υπακοή, η υπακοή, της υπακοής
Słownik:
ukraiński
Tłumaczenia:
покірність, слухняність, послух, послушання, послушність
Słownik:
albański
Tłumaczenia:
bindje, bindja, bindjes, bindja e, përkryer bindja
Słownik:
bułgarski
Tłumaczenia:
послушание, подчинение, покорство, послушанието, покорството
Słownik:
białoruski
Tłumaczenia:
паслухмянасць, паслухмянства, паслушэнства, послух, паслушнасьць
Słownik:
estoński
Tłumaczenia:
kuulekus, kuulekuse, kuulekuses, sõnakuulelikkuse, kuulekust
Słownik:
chorwacki
Tłumaczenia:
pokornost, poslušnost, poslušnosti, je poslušnost, poslusnost
Słownik:
islandzki
Tłumaczenia:
hlýðni
Słownik:
łaciński
Tłumaczenia:
obsequium
Słownik:
litewski
Tłumaczenia:
paklusnumas, paklusnumo, klusnumas, paklusnumą, klusnumo
Słownik:
łotewski
Tłumaczenia:
paklausība, paklausību, paklausības, pakļaušanās, paklausībai
Słownik:
macedoński
Tłumaczenia:
послушноста, послушност, послушание, покорност, послушанието
Słownik:
rumuński
Tłumaczenia:
supunere, ascultare, ascultarea, ascultării, supunerea
Słownik:
słoweński
Tłumaczenia:
poslušnost, obedience, pokorščina, poslušnosti, ubogljivost
Słownik:
słowacki
Tłumaczenia:
poslušnosť, poslušnosti
Wiktionary/Wikisłownik (informacje pobrane z: https://pl.wiktionary.org/wiki/obediencja)
etymologia:
łac. oboedientia < łac. oboedire
odmiana:
wymowa:
IPA: [ˌɔbɛˈdʲjɛ̃nʦ̑ʲja], AS: [obedʹi ̯ẽncʹi ̯a], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• akc. pob.• i → j
znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
w Kościele rzymskokatolickim przyrzeczenie posłuszeństwa i wierności składane podczas święcenia, konsekracji; spełnianie nakazów wynikających z reguły zakonnej
łac. oboedientia < łac. oboedire
odmiana:
| przypadek | liczba pojedyncza | liczba mnoga |
|---|---|---|
| mianownik | obediencja | obediencje |
| dopełniacz | obediencji | obediencji / przest. obediencyj |
| celownik | obediencji | obediencjom |
| biernik | obediencję | obediencje |
| narzędnik | obediencją | obediencjami |
| miejscownik | obediencji | obediencjach |
| wołacz | obediencjo | obediencje |
wymowa:
IPA: [ˌɔbɛˈdʲjɛ̃nʦ̑ʲja], AS: [obedʹi ̯ẽncʹi ̯a], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• akc. pob.• i → j
znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
w Kościele rzymskokatolickim przyrzeczenie posłuszeństwa i wierności składane podczas święcenia, konsekracji; spełnianie nakazów wynikających z reguły zakonnej
Losowe słowa