Słowo: przeczuć

odmiana:
koniugacja Xa 

forma		liczba pojedyncza			liczba mnoga
		1. os.	2. os.	3. os.	1. os.	2. os.	3. os.
bezokolicznik		przeczuć
czas przyszły prosty		przeczuję	przeczujesz	przeczuje	przeczujemy	przeczujecie	przeczują
czas przeszły	m	przeczułem	przeczułeś	przeczuł	przeczuliśmy	przeczuliście	przeczuli
	f	przeczułam	przeczułaś	przeczuła	przeczułyśmy	przeczułyście	przeczuły
	n	przeczułom	przeczułoś	przeczuło
tryb rozkazujący		niech przeczuję	przeczuj	niech przeczuje	przeczujmy	przeczujcie	niech przeczują
pozostałe formy czas zaprzeszły m przeczułem był przeczułeś był przeczuł był przeczuliśmy byli przeczuliście byli przeczuli byli f przeczułam była przeczułaś była przeczuła była przeczułyśmy były przeczułyście były przeczuły były n przeczułom było przeczułoś było przeczuło było forma bezosobowa czasu przeszłego przeczuto tryb przypuszczający m przeczułbym, byłbym przeczuł przeczułbyś, byłbyś przeczuł przeczułby, byłby przeczuł przeczulibyśmy, bylibyśmy przeczuli przeczulibyście, bylibyście przeczuli przeczuliby, byliby przeczuli f przeczułabym, byłabym przeczuła przeczułabyś, byłabyś przeczuła przeczułaby, byłaby przeczuła przeczułybyśmy, byłybyśmy przeczuły przeczułybyście, byłybyście przeczuły przeczułyby, byłyby przeczuły n przeczułobym, byłobym przeczuło przeczułobyś, byłobyś przeczuło przeczułoby, byłoby przeczuło imiesłów przymiotnikowy przeszły m przeczuty przeczuci f przeczuta przeczute n przeczute imiesłów przysłówkowy uprzedni przeczuwszy rzeczownik odczasownikowy przeczucie, nieprzeczucie

wyrazy pokrewne:
rzecz. poczucie n, przeczucie n, czucie n
czas. przeczuwać, poczuć
przym. czujny

wymowa:
IPA: [ˈpʃɛʧ̑uʨ̑], AS: [pšečuć], zjawiska fonetyczne: utr. dźw.

znaczenia:
czasownik przechodni dokonany (dk. przeczuwać)
zob. przeczuwać