Słowo: wydziedziczenie
Kategoria: wydziedziczenie
Prawo i administracja, Ludzie i społeczeństwo, Encyklopedie i słowniki
Powiązane słowa / Znaczenie: wydziedziczenie
testament wydziedziczenie, wydziedziczenie a prawo do zachowku, wydziedziczenie a zachowek, wydziedziczenie antonimy, wydziedziczenie córki, wydziedziczenie gramatyka, wydziedziczenie kc, wydziedziczenie krzyżówka, wydziedziczenie ortografia, wydziedziczenie spadkobiercy, wydziedziczenie syna, wydziedziczenie synonimy, wydziedziczenie w prawie polskim, wydziedziczenie w testamencie, wydziedziczenie wnuka, wydziedziczenie wnuków, zachowek
Krzyżówka - Statystyki dla słowa: wydziedziczenie
Krzyżówkowe statystyki:
Liczba liter dla słówka wydziedziczenie: 15
Liczba spółgłosek: 8
Liczba samogłosek: 7
Liczba liter dla słówka wydziedziczenie: 15
Liczba spółgłosek: 8
Liczba samogłosek: 7
Tłumaczenia: wydziedziczenie
wydziedziczenie po angielsku
Słownik:
angielski
Tłumaczenia:
disinheritance, disinherit, disinherited, dispossession, dispossession of
wydziedziczenie po hiszpańsku
Słownik:
hiszpański
Tłumaczenia:
desheredamiento, desheredación, la desheredación, disinheritance, desheredado
wydziedziczenie po niemiecku
Słownik:
niemiecki
Tłumaczenia:
enterbung, Enterbung, disinheritance, Enterbungs, die Enterbung
wydziedziczenie po francusku
Słownik:
francuski
Tłumaczenia:
exhérédation, déshéritement, l'exhérédation, déshériter, déshérence
wydziedziczenie po włosku
Słownik:
włoski
Tłumaczenia:
diseredamento, disinheritance, diseredazione, diseredati, la diseredazione
wydziedziczenie po portugalsku
Słownik:
portugalski
Tłumaczenia:
deserdação, disinheritance, perda de herança, A deserdação
wydziedziczenie po holendersku
Słownik:
holenderski
Tłumaczenia:
ontervenheid, disinheritance, onterving, de onterving, zijn domicilie
wydziedziczenie po rosyjsku
Słownik:
rosyjski
Tłumaczenia:
лишение наследства
wydziedziczenie po norwesku
Słownik:
norweski
Tłumaczenia:
disinheritance
wydziedziczenie po szwedzku
Słownik:
szwedzki
Tłumaczenia:
disinheritance
wydziedziczenie po fińsku
Słownik:
fiński
Tłumaczenia:
perinnöttömyydellä
wydziedziczenie po duńsku
Słownik:
duński
Tłumaczenia:
disinheritance
wydziedziczenie po czesku
Słownik:
czeski
Tłumaczenia:
vydědění
wydziedziczenie po węgiersku
Słownik:
węgierski
Tłumaczenia:
örökség, kitagadás
wydziedziczenie po turecku
Słownik:
turecki
Tłumaczenia:
mirastan mahrum etme, mirastan mahrum
wydziedziczenie po grecku
Słownik:
grecki
Tłumaczenia:
αποκλήρωση, την αποκλήρωση
wydziedziczenie po ukraińsku
Słownik:
ukraiński
Tłumaczenia:
позбавлення спадщини
wydziedziczenie po albańsku
Słownik:
albański
Tłumaczenia:
përjashtim nga trashëgimia
wydziedziczenie po bułgarsku
Słownik:
bułgarski
Tłumaczenia:
обезнаследяване
wydziedziczenie po białorusku
Słownik:
białoruski
Tłumaczenia:
пазбаўленне спадчыны
wydziedziczenie po estońsku
Słownik:
estoński
Tłumaczenia:
pärandist ilmajätmine, ilmajätmise, pärandiõiguse äravõtmine
wydziedziczenie po chorwacku
Słownik:
chorwacki
Tłumaczenia:
razbaštinjenje, lišavanje nasljedstv
wydziedziczenie po islandzku
Słownik:
islandzki
Tłumaczenia:
disinheritance
wydziedziczenie po litewsku
Słownik:
litewski
Tłumaczenia:
paveldėjimo teisės atėmimas, Paveldėjimo atėmimas, Wydziedziczenie
wydziedziczenie po łotewsku
Słownik:
łotewski
Tłumaczenia:
mantošanas atņemšana
wydziedziczenie po macedońsku
Słownik:
macedoński
Tłumaczenia:
disinheritance
wydziedziczenie po rumuńsku
Słownik:
rumuński
Tłumaczenia:
dezmoștenire, dezmoștenirea
wydziedziczenie po słoweńsku
Słownik:
słoweński
Tłumaczenia:
disinheritance
wydziedziczenie po słowacku
Słownik:
słowacki
Tłumaczenia:
vydedení, vydedenia, vydedenie, vydedeniu, vydedenía
Wiktionary/Wikisłownik (informacje pobrane z: https://pl.wiktionary.org/wiki/wydziedziczenie)
antonimy:
niewydziedziczenie
odmiana:
blm,
wyrazy pokrewne:
rzecz. wydziedziczanie n, dziedziczenie n, odziedziczenie n, dziedzic m, dziedziczka f, dziedzictwo n, dziedziczność f, Dziedzic m
czas. wydziedziczyć dk., wydziedziczać ndk., odziedziczyć dk., dziedziczyć ndk.
przym. dziedziczny, dziedzicowy
przysł. dziedzicznie
znaczenia:
rzeczownik, rodzaj nijaki
rzecz. odczas. od: wydziedziczyć
niewydziedziczenie
odmiana:
blm,
| przypadek | liczba pojedyncza |
|---|---|
| mianownik | wydziedziczenie |
| dopełniacz | wydziedziczenia |
| celownik | wydziedziczeniu |
| biernik | wydziedziczenie |
| narzędnik | wydziedziczeniem |
| miejscownik | wydziedziczeniu |
| wołacz | wydziedziczenie |
wyrazy pokrewne:
rzecz. wydziedziczanie n, dziedziczenie n, odziedziczenie n, dziedzic m, dziedziczka f, dziedzictwo n, dziedziczność f, Dziedzic m
czas. wydziedziczyć dk., wydziedziczać ndk., odziedziczyć dk., dziedziczyć ndk.
przym. dziedziczny, dziedzicowy
przysł. dziedzicznie
znaczenia:
rzeczownik, rodzaj nijaki
rzecz. odczas. od: wydziedziczyć
Statystyki popularności: wydziedziczenie
Najczęściej wyszukiwane w miastach
Warszawa, Poznań
Najczęściej wyszukiwane w regionach
dolnośląskie, mazowieckie, śląskie, kujawsko-pomorskie, lubuskie
Losowe słowa