Słowo: kmieć
Kategoria: kmieć
Praca i edukacja, Sztuka i rozrywka, Usługi biznesowe i przemysłowe
Powiązane słowa / Znaczenie: kmieć
kmieć antonimy, kmieć ginekolog kraków, kmieć gramatyka, kmieć histologia, kmieć krzysztof, kmieć krzyżówka, kmieć mirosław, kmieć ortografia, kmieć synonimy, kmieć słownik, kmieć słupca, kmieć wikipedia, kmieć zbigniew, kmieć ze starej baśni, knieć błotna
Synonimy: kmieć
chłop pańszczyźniany, sługa, służący, cham, chłopek, kmiotek, prostak, gamajda
Krzyżówka - Statystyki dla słowa: kmieć
Krzyżówkowe statystyki:
Liczba liter dla słówka kmieć: 5
Liczba spółgłosek: 3
Liczba samogłosek: 2
Liczba liter dla słówka kmieć: 5
Liczba spółgłosek: 3
Liczba samogłosek: 2
Tłumaczenia: kmieć
kmieć po angielsku
Słownik:
angielski
Tłumaczenia:
yokel, serf, Kmieć, serengeti, serfs
kmieć po hiszpańsku
Słownik:
hiszpański
Tłumaczenia:
siervo, rústico, siervos, servidumbre, serf, servil
kmieć po niemiecku
Słownik:
niemiecki
Tłumaczenia:
leibeigene, tölpel, leibeigener, Leibeigene, serf, Leibeigenen, Leibeigener
kmieć po francusku
Słownik:
francuski
Tłumaczenia:
serf, rustre, esclave, serfs, serve, servage
kmieć po włosku
Słownik:
włoski
Tłumaczenia:
contadino, servo della gleba, servo, serf, di servo della gleba, servi della gleba
kmieć po portugalsku
Słownik:
portugalski
Tłumaczenia:
servo, serf, serva, escravo, do serf
kmieć po holendersku
Słownik:
holenderski
Tłumaczenia:
lijfeigene, horige, slaaf, serf, lijfeigenen
kmieć po rosyjsku
Słownik:
rosyjski
Tłumaczenia:
облом, холоп, деревенщина, раба, раб, крепостной, крепостного, крепостным, крепостная
kmieć po norwesku
Słownik:
norweski
Tłumaczenia:
livegne, Serfs, serf, livegen, serfen
kmieć po szwedzku
Słownik:
szwedzki
Tłumaczenia:
träl, serf, livegen, livegne, livegna
kmieć po fińsku
Słownik:
fiński
Tłumaczenia:
maaorja, tollo, orjaksi
kmieć po duńsku
Słownik:
duński
Tłumaczenia:
livegen, livegne, serf, livegnes, træl
kmieć po czesku
Słownik:
czeski
Tłumaczenia:
nevolník, otrok, halama, poddanské, nevolníkem, vazal
kmieć po węgiersku
Słownik:
węgierski
Tłumaczenia:
jobbágy, jobbágynak, jobbágytelek, jobbágyi, rabszolga
kmieć po turecku
Słownik:
turecki
Tłumaczenia:
serf, köle, feodal, Serfin, serflik
kmieć po grecku
Słownik:
grecki
Tłumaczenia:
δουλοπάροικος, δουλοπάροικο, δουλοπάροικων, δουλοπάροικους, δουλοπάροικου
kmieć po ukraińsku
Słownik:
ukraiński
Tłumaczenia:
раб, фортечний, єднатися, рабо, з'єднуватися, ярмо, кокетка, сполучатися, рабе, фортечній, фортечної, кріпак, кріпосної, кріпосний, кріпацтва
kmieć po albańsku
Słownik:
albański
Tłumaczenia:
skllav, bujkrob, rob
kmieć po bułgarsku
Słownik:
bułgarski
Tłumaczenia:
крепостен селянин, крепостен, роб, крепостна, крепостното право
kmieć po białorusku
Słownik:
białoruski
Tłumaczenia:
прыгоннай, прыгонны, крапасной, цытадэльнай
kmieć po estońsku
Słownik:
estoński
Tłumaczenia:
ori, mats, pärisori, maakas, feodaalori, pärisorja, serf, pärisorja seisundis
kmieć po chorwacku
Słownik:
chorwacki
Tłumaczenia:
sluga, rob, seljačina, kmet, prostak, kmetski
kmieć po islandzku
Słownik:
islandzki
Tłumaczenia:
serf
kmieć po łacinie
Słownik:
łaciński
Tłumaczenia:
servus
kmieć po litewsku
Słownik:
litewski
Tłumaczenia:
baudžiauninkas, serf, Gynybinę, Kmieć, baudžiava
kmieć po łotewsku
Słownik:
łotewski
Tłumaczenia:
dzimtcilvēks, vergs
kmieć po macedońsku
Słownik:
macedoński
Tłumaczenia:
робинка, кмет, отрок, слуга
kmieć po rumuńsku
Słownik:
rumuński
Tłumaczenia:
șerb, iobag, iobagi, iobagul, serf
kmieć po słoweńsku
Słownik:
słoweński
Tłumaczenia:
otrok, Kmet, suženj, podložnika, tlačan
kmieć po słowacku
Słownik:
słowacki
Tłumaczenia:
otrok, nevoľník, nevoľníkom
Wiktionary/Wikisłownik (informacje pobrane z: https://pl.wiktionary.org/wiki/kmieć)
etymologia:
od prasł. *kъmetь → naczelnik rodu, najprawdopodobniej od tematu łac. comes (comit-) → towarzysz, naczelnik lub z jakiegoś języka orientalnego
odmiana:
(1.1-4)
wyrazy pokrewne:
rzecz.zdrobn. kmiotek m
zgrub. kmiot m
przym. kmiecy
wymowa:
IPA: [kmʲjɛ̇ʨ̑], AS: [kmʹi ̯ėć], zjawiska fonetyczne: zmięk.• podw. art.• i → j
znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
w średniowieczu: chłop mający własne gospodarstwo na prawie czynszowym
w czasach nowożytnych: zamożny gospodarz, chłop
st.pol. starzec
st.pol. wysoki urzędnik książęcy
od prasł. *kъmetь → naczelnik rodu, najprawdopodobniej od tematu łac. comes (comit-) → towarzysz, naczelnik lub z jakiegoś języka orientalnego
odmiana:
(1.1-4)
| przypadek | liczba pojedyncza | liczba mnoga |
|---|---|---|
| mianownik | kmieć | kmiecie |
| dopełniacz | kmiecia | kmieci |
| celownik | kmieciowi | kmieciom |
| biernik | kmiecia | kmieci |
| narzędnik | kmieciem | kmieciami |
| miejscownik | kmieciu | kmieciach |
| wołacz | kmieciu | kmiecie |
wyrazy pokrewne:
rzecz.zdrobn. kmiotek m
zgrub. kmiot m
przym. kmiecy
wymowa:
IPA: [kmʲjɛ̇ʨ̑], AS: [kmʹi ̯ėć], zjawiska fonetyczne: zmięk.• podw. art.• i → j
znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
w średniowieczu: chłop mający własne gospodarstwo na prawie czynszowym
w czasach nowożytnych: zamożny gospodarz, chłop
st.pol. starzec
st.pol. wysoki urzędnik książęcy
Statystyki popularności: kmieć
Najczęściej wyszukiwane w miastach
Łódź, Kraków, Katowice, Warszawa, Wrocław
Najczęściej wyszukiwane w regionach
Województwo łódzkie, Województwo małopolskie, kujawsko-pomorskie, wielkopolskie, mazowieckie