Słowo: dokuczliwość
Powiązane słowa / Znaczenie: dokuczliwość
dokuczliwość ang, dokuczliwość angielski, dokuczliwość antonimy, dokuczliwość gramatyka, dokuczliwość hałasu, dokuczliwość krzyżówka, dokuczliwość ortografia, dokuczliwość synonim, dokuczliwość synonimy
Synonimy: dokuczliwość
złość, złośliwość, niechęć, zjadliwość
Krzyżówka - Statystyki dla słowa: dokuczliwość
Krzyżówkowe statystyki:
Liczba liter dla słówka dokuczliwość: 12
Liczba spółgłosek: 8
Liczba samogłosek: 4
Liczba liter dla słówka dokuczliwość: 12
Liczba spółgłosek: 8
Liczba samogłosek: 4
Tłumaczenia: dokuczliwość
Słownik:
angielski
Tłumaczenia:
annoyance, nuisance, spitefulness, harassment, the annoyance, annoyed
Słownik:
hiszpański
Tłumaczenia:
molestia, fastidio, incomodidad, desazón, sinsabor, irritación, enfado, molestias
Słownik:
niemiecki
Tłumaczenia:
ärgernis, beeinträchtigung, gehässigkeit, schadenfreude, belästigung, problem, reizung, schadensfaktor, schwierigkeit, Ärger, ...
Słownik:
francuski
Tłumaczenia:
incommodité, empoisonnements, nuisance, ennui, difficulté, tracas, contrariété, embêtement, aria, casse-pieds*, ...
Słownik:
włoski
Tłumaczenia:
dispetto, fastidio, disturbo, irritazione, seccatura, noia
Słownik:
portugalski
Tłumaczenia:
nocividade, aborrecimento, incómodo, contrariedade, irritação, incômodo
Słownik:
holenderski
Tłumaczenia:
verdriet, hinder, smart, geprikkeldheid, ergernis, irritatie, overlast, last
Słownik:
rosyjski
Tłumaczenia:
досада, помеха, раздражение, стеснительность, неловкость, приставание, вред, неприятность, неудобство, переплет, ...
Słownik:
norweski
Tłumaczenia:
ergrelse, irritasjon, irritasjonen, irritasjonsmoment, irriterende
Słownik:
szwedzki
Tłumaczenia:
irritation, störning, förargelse, förtret, irritationsmoment
Słownik:
fiński
Tłumaczenia:
rasitus, kiusa, ärsytys, vaiva, hälinä, mielipaha, haitta, harmi, häiritsevyyttä, ärtymystä, ...
Słownik:
duński
Tłumaczenia:
irritation, gene, ærgrelse, gener, irriterende
Słownik:
czeski
Tłumaczenia:
trápení, nepříjemnost, nesnáz, mrzutost, obtíž, podráždění, zlost, obtěžování, rozmrzelost
Słownik:
węgierski
Tłumaczenia:
bosszúság, bosszúságot, bosszúsan, bosszúságához, kellemetlenség
Słownik:
turecki
Tłumaczenia:
sıkıcı, sıkıntı, bir sıkıntı, sıkıntıdan, rahatsızlık, sıkıntıdır
Słownik:
grecki
Tłumaczenia:
ενόχληση, μπελάς, ενόχλησης, όχλησης, όχληση, την ενόχληση
Słownik:
ukraiński
Tłumaczenia:
неприємність, прикрість, завада, халепа, роздратування, подразнення
Słownik:
albański
Tłumaczenia:
bezdi, bezdi e, bezdi të, Bezdisëse, pafajësi
Słownik:
bułgarski
Tłumaczenia:
досада, раздразнение, дискомфорт, дискомфорта, раздразнението
Słownik:
białoruski
Tłumaczenia:
раздражненне, раздражненьне, раздражнення, да раздражнення
Słownik:
estoński
Tłumaczenia:
ärritaja, tüütus, pahameel, pahameelt, häirivuse, häirivust, häirituse
Słownik:
chorwacki
Tłumaczenia:
dosađivanje, neprilika, dosada, neprijatnost, smetnje, muka, smetnja, gnjavaža
Słownik:
islandzki
Tłumaczenia:
gremja, gremja til
Słownik:
litewski
Tłumaczenia:
apmaudas, susierzinimas, erzina, susierzinimą
Słownik:
łotewski
Tłumaczenia:
īgnums, apgrūtinājums, kairinājumu, dusmas
Słownik:
macedoński
Tłumaczenia:
навреденост, вознемираност, мака, вознемирување, инает
Słownik:
rumuński
Tłumaczenia:
supărare, iritare, neplăcere, enervare, disconfortului
Słownik:
słoweński
Tłumaczenia:
nevšečnost, nadloga, motnjo, nadležne
Słownik:
słowacki
Tłumaczenia:
nepríjemnosť, nepríjemnosti
Wiktionary/Wikisłownik (informacje pobrane z: https://pl.wiktionary.org/wiki/dokuczliwość)
etymologia:
pol. dokuczliwy + -ość
wyrazy pokrewne:
rzecz. dokuczanie n, dokuczliwiec m, dokuczenie n
czas. dokuczyć, dokuczać ndk.
przym. dokuczliwy
przysł. dokuczliwie
przykłady:
O nie, przeklęta dokuczliwość — to może największa wada chłopców w stosunku do dziewczynek.
znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
cecha tego, kto dokuczliwy
cecha tego, co komuś dokucza
pol. dokuczliwy + -ość
wyrazy pokrewne:
rzecz. dokuczanie n, dokuczliwiec m, dokuczenie n
czas. dokuczyć, dokuczać ndk.
przym. dokuczliwy
przysł. dokuczliwie
przykłady:
O nie, przeklęta dokuczliwość — to może największa wada chłopców w stosunku do dziewczynek.
znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
cecha tego, kto dokuczliwy
cecha tego, co komuś dokucza
Losowe słowa