Słowo: dręczyć
Powiązane słowa / Znaczenie: dręczyć
dręczyć antonimy, dręczyć gramatyka, dręczyć krzyżówka, dręczyć ortografia, dręczyć synonimy
Synonimy: dręczyć
zakładać przynętę na wędkę, bestwić, popasać, bestwić się, droczyć się, zamglić, okryć się mgłą, znęcać się, łamać kołem, męczyć, torturować, zdzierać, wyjaławiać, złupić, ograbić, dokuczać, zrobić na złość, czesać wełnę, martwić się, zbulwersować, jeść, gryźć się, turbować, niepokoić, udręczać, trapić, zanudzać, jątrzyć się, ropieć, zaognić się, napełniać goryczą, nurtować, cierpieć męki, uciskać, prześladować, gnębić, ciemiężyć, pognębiać, zadręczać, namęczyć, drążyć, pastwić się, pomęczyć, storturować, zamęczać, fatygować się, martwić, zaniepokoić, sprawiać kłopot, dolegać, zmartwić, smucić, strapić, mamić, zwieść, łudzić, tyranizować, styranizować
Krzyżówka - Statystyki dla słowa: dręczyć
Liczba liter dla słówka dręczyć: 7
Liczba spółgłosek: 5
Liczba samogłosek: 2
Tłumaczenia: dręczyć
Wiktionary/Wikisłownik (informacje pobrane z: https://pl.wiktionary.org/wiki/dręczyć)
cieszyć
etymologia:
prasł. *dročiti → ‘uderzać, przyciskać kijem, pałką’ < prasł. *drokъ ‘kij, długa pałka’
odmiana:
(1-2) koniugacja VIb
forma | liczba pojedyncza | liczba mnoga | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
1. os. | 2. os. | 3. os. | 1. os. | 2. os. | 3. os. | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
bezokolicznik | dręczyć | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
czas teraźniejszy | dręczę | dręczysz | dręczy | dręczymy | dręczycie | dręczą | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
czas przeszły | m | dręczyłem | dręczyłeś | dręczył | dręczyliśmy | dręczyliście | dręczyli | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
f | dręczyłam | dręczyłaś | dręczyła | dręczyłyśmy | dręczyłyście | dręczyły | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
n | dręczyłom | dręczyłoś | dręczyło | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
tryb rozkazujący | niech dręczę | dręcz | niech dręczy | dręczmy | dręczcie | niech dręczą | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
wyrazy pokrewne:
czas. zadręczać (się)
rzecz. dręczenie n, dręczycielka f, dręczyciel m
przykłady:
Cała sprawa jęła coraz bardziej dręczyć mój umysł, rozpalać wyobraźnię.
synonimy:
trapić, zamęczać, gnębić, torturować, molestować, prześladować
wymowa:
IPA: [ˈdrɛ̃n͇ʧ̑ɨʨ̑], AS: [drẽṇčyć], zjawiska fonetyczne: udziąs.• nazal.• asynch. ę
znaczenia:
czasownik
męczyć, nękać; sprawiać komuś dyskomfort, ból fizyczny lub psychiczny
czasownik zwrotny dręczyć się
męczyć siebie nawzajem
martwić się