Słowo: rozprawiać

Powiązane słowa / Znaczenie: rozprawiać

rozprawiać angielski, rozprawiać antonimy, rozprawiać gramatyka, rozprawiać krzyżówka, rozprawiać nad czymś, rozprawiać o, rozprawiać o czymś, rozprawiać ortografia, rozprawiać się, rozprawiać się synonim, rozprawiać sjp, rozprawiać synonim, rozprawiać synonimy, rozprawiać słownik

Synonimy: rozprawiać

argumentować, spierać się, dowieść, sprzeczać się, wykłócać się, rafinować, oczyścić, wysubtelnić, wyklarować, nadać poloru, dyskutować, przedyskutować, omawiać, debatować, podyskutować, kwestionować, dysputować, handryczyć się, powiększać, zwiększać, rozszerzać, rozdąć, rozdmuchać, rozpowiadać, rozwodzić się nad czymś, rozwlec się, rozwijać się, oferować

Krzyżówka - Statystyki dla słowa: rozprawiać

Krzyżówkowe statystyki:
Liczba liter dla słówka rozprawiać: 10
Liczba spółgłosek: 6
Liczba samogłosek: 4

Tłumaczenia: rozprawiać

Słownik:

angielski

Tłumaczenia:

confabulate, treat, manage, deal, discuss, discourse, argue, dispute, hold forth

rozprawiać po angielsku

Słownik:

hiszpański

Tłumaczenia:

curar, administrar, comerciar, dirigir, contratar, traficar, debatir, guiar, cuestionar, repartir, ...

rozprawiać po hiszpańsku

Słownik:

niemiecki

Tłumaczenia:

überwachen, verarbeiten, deal, heilen, predigt, vergnügen, lenken, bereden, erwägen, steuern, ...

rozprawiać po niemiecku

Słownik:

francuski

Tłumaczenia:

régler, causerie, administrer, langue, pointer, dispenser, discours, répartition, diriger, négocier, ...

rozprawiać po francusku

Słownik:

włoski

Tłumaczenia:

discorso, reggere, maneggiare, dirigere, gestire, condurre, guidare, orazione, governare, trattare, ...

rozprawiać po włosku

Słownik:

portugalski

Tłumaczenia:

prédica, gerências, discriminação, controle, conduzir, discuta, parlamentar, tratar, considerar, dirigir, ...

rozprawiać po portugalsku

Słownik:

holenderski

Tłumaczenia:

overwegen, kanselrede, bedenken, mennen, voeren, spreken, toedienen, beheren, onderhandelen, uitdelen, ...

rozprawiać po holendersku

Słownik:

rosyjski

Tłumaczenia:

обделывать, речь, дебатировать, смаковать, протравливать, потчевать, обработать, править, обрабатывать, наносить, ...

rozprawiać po rosyjsku

Słownik:

norweski

Tłumaczenia:

lede, greie, handel, foredrag, behandle, drøfte, diskutere, debattere, administrere, tale, ...

rozprawiać po norwesku

Słownik:

szwedzki

Tłumaczenia:

handla, manövrera, känslighet, tal, handha, förvalta, diskutera, föredrag, förestå, avhandla, ...

rozprawiać po szwedzku

Słownik:

fiński

Tłumaczenia:

sanailla, keplotella, ohjata, puhua, luento, esitelmä, neuvotella, harkita, hoitaa, pakista, ...

rozprawiać po fińsku

Słownik:

duński

Tłumaczenia:

behandle, diskutere, drøfte, drøfter, diskuterer, at drøfte

rozprawiać po duńsku

Słownik:

czeski

Tłumaczenia:

část, spojení, ovládat, dovést, konverzovat, rozprava, řeč, dohoda, jednání, spravovat, ...

rozprawiać po czesku

Słownik:

węgierski

Tłumaczenia:

kártyaosztás, mennyiség, megvitassák, megvitatására, megvitatása, megvitatni, megvitatja

rozprawiać po węgiersku

Słownik:

turecki

Tłumaczenia:

nutuk, görüşmek, miktar, tartışmak, tartış, ele, tartışma

rozprawiać po turecku

Słownik:

grecki

Tłumaczenia:

αγορά, μεταχειρίζομαι, αντεπεξέρχομαι, θεραπεύω, καταφέρνω, κέρασμα, κερνώ, μοιράζω, συζητώ, διευθύνω, ...

rozprawiać po grecku

Słownik:

ukraiński

Tłumaczenia:

висловлювання, наручники, дискутуйте, промовити, ставитися, розмовляйте, смакувати, поводження, угода, лікувати, ...

rozprawiać po ukraińsku

Słownik:

albański

Tłumaczenia:

kontrolloj, administroj, përpunoj, merrem, kuvendoj, mjekoj, veproj, gostis, diskutoj, diskutuar, ...

rozprawiać po albańsku

Słownik:

bułgarski

Tłumaczenia:

дело, обсъждам, обсъдят, обсъди, обсъдим, дискутирай

rozprawiać po bułgarsku

Słownik:

białoruski

Tłumaczenia:

аддаць, гаварыць, аддаваць, абмяркоўваць

rozprawiać po białorusku

Słownik:

estoński

Tłumaczenia:

arutlema, jagama, kohtlema, arutlus, kostitama, jagamine, haldama, tehing, diskursus, arutama, ...

rozprawiać po estońsku

Słownik:

chorwacki

Tłumaczenia:

upravljati, govor, tretirati, određivati, raspravljati, pogodba, razgovor, rasprava, količina, obrađivati, ...

rozprawiać po chorwacku

Słownik:

islandzki

Tłumaczenia:

takast, haga, ræða, að ræða, fjalla, rætt, fjalla um

rozprawiać po islandzku

Słownik:

łaciński

Tłumaczenia:

confero, tracto, curo, moderor

rozprawiać po łacinie

Słownik:

litewski

Tłumaczenia:

kalbėti, gydyti, aptarti, diskutuoti, aptaria, svarstyti, apsvarstyti

rozprawiać po litewsku

Słownik:

łotewski

Tłumaczenia:

apstrādāt, vadīt, diskutēt, sprediķis, pārrunāt, sagatavot, apspriest, iztirzāt, ārstēt, pārraudzīt, ...

rozprawiać po łotewsku

Słownik:

macedoński

Tłumaczenia:

разговараат, дискутираат, разговара, да дискутираат, разговараат за

rozprawiać po macedońsku

Słownik:

rumuński

Tłumaczenia:

trata, discuta, predică, discuta despre, discute, a discuta, a discuta despre

rozprawiać po rumuńsku

Słownik:

słoweński

Tłumaczenia:

dohoda, dovést, govoriti, vést, razpravljali, razpravlja, razpravljati, razpravljajo, razpravljali o

rozprawiać po słoweńsku

Słownik:

słowacki

Tłumaczenia:

obchod, dohoda, ovládať, transakcia, rozprava, vedieť, prerokúvať, diskutovať, rokovať, prejednávať, ...

rozprawiać po słowacku

Wiktionary/Wikisłownik (informacje pobrane z: https://pl.wiktionary.org/wiki/rozprawiać)

odmiana:
koniugacja I

forma

liczba pojedyncza

liczba mnoga

1. os.

2. os.

3. os.

1. os.

2. os.

3. os.

bezokolicznik

rozprawiać

czas teraźniejszy

rozprawiam

rozprawiasz

rozprawia

rozprawiamy

rozprawiacie

rozprawiają

czas przeszły

rozprawiałem

rozprawiałeś

rozprawiał

rozprawialiśmy

rozprawialiście

rozprawiali

rozprawiałam

rozprawiałaś

rozprawiała

rozprawiałyśmy

rozprawiałyście

rozprawiały

rozprawiałom

rozprawiałoś

rozprawiało

tryb rozkazujący

niech rozprawiam

rozprawiaj

niech rozprawia

rozprawiajmy

rozprawiajcie

niech rozprawiają

pozostałe formy
czas przyszły	m	będę rozprawiał, będę rozprawiać	będziesz rozprawiał, będziesz rozprawiać	będzie rozprawiał, będzie rozprawiać	będziemy rozprawiali, będziemy rozprawiać	będziecie rozprawiali, będziecie rozprawiać	będą rozprawiali, będą rozprawiać
	f	będę rozprawiała, będę rozprawiać	będziesz rozprawiała, będziesz rozprawiać	będzie rozprawiała, będzie rozprawiać	będziemy rozprawiały, będziemy rozprawiać	będziecie rozprawiały, będziecie rozprawiać	będą rozprawiały, będą rozprawiać
	n	będę rozprawiało, będę rozprawiać	będziesz rozprawiało, będziesz rozprawiać	będzie rozprawiało, będzie rozprawiać	będziemy rozprawiały, będziemy rozprawiać	będziecie rozprawiały, będziecie rozprawiać	będą rozprawiały, będą rozprawiać
czas zaprzeszły	m	rozprawiałem był	rozprawiałeś był	rozprawiał był	rozprawialiśmy byli	rozprawialiście byli	rozprawiali byli
	f	rozprawiałam była	rozprawiałaś była	rozprawiała była	rozprawiałyśmy były	rozprawiałyście były	rozprawiały były
	n	rozprawiałom było	rozprawiałoś było	rozprawiało było	rozprawiałyśmy były	rozprawiałyście były	rozprawiały były
forma bezosobowa czasu przeszłego		rozprawiano
tryb przypuszczający	m	rozprawiałbym, byłbym rozprawiał	rozprawiałbyś, byłbyś rozprawiał	rozprawiałby, byłby rozprawiał	rozprawialibyśmy, bylibyśmy rozprawiali	rozprawialibyście, bylibyście rozprawiali	rozprawialiby, byliby rozprawiali
	f	rozprawiałabym, byłabym rozprawiała	rozprawiałabyś, byłabyś rozprawiała	rozprawiałaby, byłaby rozprawiała	rozprawiałybyśmy, byłybyśmy rozprawiały	rozprawiałybyście, byłybyście rozprawiały	rozprawiałyby, byłyby rozprawiały
	n	rozprawiałobym, byłobym rozprawiało	rozprawiałobyś, byłobyś rozprawiało	rozprawiałoby, byłoby rozprawiało	rozprawiałybyśmy, byłybyśmy rozprawiały	rozprawiałybyście, byłybyście rozprawiały	rozprawiałyby, byłyby rozprawiały
imiesłów przymiotnikowy czynny	m	rozprawiający, nierozprawiający
	f	rozprawiająca, nierozprawiająca			rozprawiające, nierozprawiające
	n	rozprawiające, nierozprawiające			rozprawiające, nierozprawiające
imiesłów przysłówkowy współczesny		rozprawiając, nie rozprawiając
rzeczownik odczasownikowy		rozprawianie, nierozprawianie

koniugacja I

forma

liczba pojedyncza

liczba mnoga

1. os.

2. os.

3. os.

1. os.

2. os.

3. os.

bezokolicznik

rozprawiać się

czas teraźniejszy

rozprawiam się

rozprawiasz się

rozprawia się

rozprawiamy się

rozprawiacie się

rozprawiają się

czas przeszły

rozprawiałem się

rozprawiałeś się

rozprawiał się

rozprawialiśmy się

rozprawialiście się

rozprawiali się

rozprawiałam się

rozprawiałaś się

rozprawiała się

rozprawiałyśmy się

rozprawiałyście się

rozprawiały się

rozprawiałom się

rozprawiałoś się

rozprawiało się

tryb rozkazujący

niech się rozprawiam

rozprawiaj się

niech się rozprawia

rozprawiajmy się

rozprawiajcie się

niech się rozprawiają

pozostałe formy
czas przyszły	m	będę się rozprawiał, będę się rozprawiać	będziesz się rozprawiał, będziesz się rozprawiać	będzie się rozprawiał, będzie się rozprawiać	będziemy się rozprawiali, będziemy się rozprawiać	będziecie się rozprawiali, będziecie się rozprawiać	będą się rozprawiali, będą się rozprawiać
	f	będę się rozprawiała, będę się rozprawiać	będziesz się rozprawiała, będziesz się rozprawiać	będzie się rozprawiała, będzie się rozprawiać	będziemy się rozprawiały, będziemy się rozprawiać	będziecie się rozprawiały, będziecie się rozprawiać	będą się rozprawiały, będą się rozprawiać
	n	będę się rozprawiało, będę się rozprawiać	będziesz się rozprawiało, będziesz się rozprawiać	będzie się rozprawiało, będzie się rozprawiać	będziemy się rozprawiały, będziemy się rozprawiać	będziecie się rozprawiały, będziecie się rozprawiać	będą się rozprawiały, będą się rozprawiać
czas zaprzeszły	m	rozprawiałem się był	rozprawiałeś się był	rozprawiał się był	rozprawialiśmy się byli	rozprawialiście się byli	rozprawiali się byli
	f	rozprawiałam się była	rozprawiałaś się była	rozprawiała się była	rozprawiałyśmy się były	rozprawiałyście się były	rozprawiały się były
	n	rozprawiałom się było	rozprawiałoś się było	rozprawiało się było	rozprawiałyśmy się były	rozprawiałyście się były	rozprawiały się były
forma bezosobowa czasu przeszłego		rozprawiano się
tryb przypuszczający	m	rozprawiałbym się, byłbym się rozprawiał	rozprawiałbyś się, byłbyś się rozprawiał	rozprawiałby się, byłby się rozprawiał	rozprawialibyśmy się, bylibyśmy się rozprawiali	rozprawialibyście się, bylibyście się rozprawiali	rozprawialiby się, byliby się rozprawiali
	f	rozprawiałabym się, byłabym się rozprawiała	rozprawiałabyś się, byłabyś się rozprawiała	rozprawiałaby się, byłaby się rozprawiała	rozprawiałybyśmy się, byłybyśmy się rozprawiały	rozprawiałybyście się, byłybyście się rozprawiały	rozprawiałyby się, byłyby się rozprawiały
	n	rozprawiałobym się, byłobym się rozprawiało	rozprawiałobyś się, byłobyś się rozprawiało	rozprawiałoby się, byłoby się rozprawiało	rozprawiałybyśmy się, byłybyśmy się rozprawiały	rozprawiałybyście się, byłybyście się rozprawiały	rozprawiałyby się, byłyby się rozprawiały
imiesłów przymiotnikowy czynny	m	rozprawiający się, nierozprawiający się
	f	rozprawiająca się, nierozprawiająca się			rozprawiające się, nierozprawiające się
	n	rozprawiające się, nierozprawiające się			rozprawiające się, nierozprawiające się
imiesłów przysłówkowy współczesny		rozprawiając się, nie rozprawiając się
rzeczownik odczasownikowy		rozprawianie się, nierozprawianie się

wyrazy pokrewne:
rzecz. rozprawianie n, rozprawa

przykłady:
Teraz z punktu widzenia zawodowego mogła z przyjemnością rozprawiać z nią o strojach i bieliźnie.

synonimy:
rozwodzić się, gawędzić

wymowa:
IPA: [rɔsˈpravʲjäʨ̑], AS: [rospravʹi ̯äć], zjawiska fonetyczne: zmięk.• utr. dźw.• podw. art.• i → j

znaczenia:
czasownik (dk. brak)
długo opowiadać o czymś
czasownik zwrotny niedokonany rozprawiać się (dk. rozprawić się)
załatwiać jakieś porachunki z kimś, najczęściej stosując przemoc; rozstrzygnąć jakiś problem, konflikt, spór, zatarg