Słowo: udręczyć

Powiązane słowa / Znaczenie: udręczyć

udręczyć antonimy, udręczyć gramatyka, udręczyć krzyżówka, udręczyć ortografia, udręczyć synonimy

Krzyżówka - Statystyki dla słowa: udręczyć

Krzyżówkowe statystyki:
Liczba liter dla słówka udręczyć: 8
Liczba spółgłosek: 5
Liczba samogłosek: 3

Tłumaczenia: udręczyć

udręczyć po angielsku

Słownik:
angielski
Tłumaczenia:
torment, to torment

udręczyć po hiszpańsku

Słownik:
hiszpański
Tłumaczenia:
agonía, angustia, suplicio, tormento, tormentos, el tormento, castigo, tormenta

udręczyć po niemiecku

Słownik:
niemiecki
Tłumaczenia:
qual, foltern, todeskampf, angst, belästigen, quälen, Qual, Qualen, Pein, Strafe

udręczyć po francusku

Słownik:
francuski
Tłumaczenia:
supplice, fatiguer, harceler, torturer, vexer, importuner, peiner, torture, maltraiter, martyre, chiffonner, tenailler, obséder, tourment, agonie, martyriser, tourments, châtiment, tourmente

udręczyć po włosku

Słownik:
włoski
Tłumaczenia:
tortura, tormentare, torturare, cordoglio, angoscia, tormento, molestare, pena, strazio, tormenti, supplizio, il tormento

udręczyć po portugalsku

Słownik:
portugalski
Tłumaczenia:
ânsia, afligir, tormenta, atormentar, supliciar, transe, martírio, suplício, angústia, torturar, tocha, tormento, tormentos, tortura, o tormento, torment

udręczyć po holendersku

Słownik:
holenderski
Tłumaczenia:
foltering, mishandelen, treiteren, doodsangst, zielsangst, martelen, temptatie, benauwdheid, marteling, agonie, beklemming, plaag, koeioneren, angst, penitentie, stervensnood, kwelling, pijniging, straf

udręczyć po rosyjsku

Słownik:
rosyjski
Tłumaczenia:
казнить, мука, истязание, промучить, мочалить, терзание, мытарить, мучить, помучить, мучение, замордовать, истязать, пытать, мучения, мучений

udręczyć po norwesku

Słownik:
norweski
Tłumaczenia:
pine, plage, kval, pinsel, pinen

udręczyć po szwedzku

Słownik:
szwedzki
Tłumaczenia:
vånda, ångest, kval, pina, plåga, plågor, tortyr

udręczyć po fińsku

Słownik:
fiński
Tłumaczenia:
ahdistaa, piina, ahdistus, kiusata, piinata, kiduttaa, torment, kärsimys, tuska

udręczyć po duńsku

Słownik:
duński
Tłumaczenia:
dødskamp, smerte, pine, torment, pinsel, pinsler

udręczyć po czesku

Słownik:
czeski
Tłumaczenia:
soužit, soužení, mučení, zlobit, škádlit, trápení, utrpení, trýzeň, muka, obtěžovat, trýznit, týrání, mučit, sužovat, trápit, muk

udręczyć po węgiersku

Słownik:
węgierski
Tłumaczenia:
kín, gyötrelem, gyötrelmet, kínzás, kínzása

udręczyć po turecku

Słownik:
turecki
Tłumaczenia:
eziyet, acı, işkence, azap, torment, azabı

udręczyć po grecku

Słownik:
grecki
Tłumaczenia:
βασανιστήριο, μαρτύριο, μαρτυρίου, βάσανο, βασάνων

udręczyć po ukraińsku

Słownik:
ukraiński
Tłumaczenia:
мордування, катування, мука, муку, мучення, муки, страждання

udręczyć po albańsku

Słownik:
albański
Tłumaczenia:
agoni, vuajtje, mundim, torturë, dënim të, mundimi

udręczyć po bułgarsku

Słownik:
bułgarski
Tłumaczenia:
мъчение, мъка, мъки, мъките, мъчения

udręczyć po białorusku

Słownik:
białoruski
Tłumaczenia:
пакута, пакуты, пакуту, болесьць

udręczyć po estońsku

Słownik:
estoński
Tłumaczenia:
piinamine, piin, piina, piina ees, torment

udręczyć po chorwacku

Słownik:
chorwacki
Tłumaczenia:
kinjiti, mučenje, mučiti, muka, muke, patnja, mukama

udręczyć po islandzku

Słownik:
islandzki
Tłumaczenia:
kvöl

udręczyć po łacinie

Słownik:
łaciński
Tłumaczenia:
supplicium, fatigo

udręczyć po litewsku

Słownik:
litewski
Tłumaczenia:
kančia, agonija, kankinimas, kankinti, galabinti, kamuoti

udręczyć po łotewsku

Słownik:
łotewski
Tłumaczenia:
mokas, mocīt, mocība, mokām, moku

udręczyć po macedońsku

Słownik:
macedoński
Tłumaczenia:
маки, маките, мачење, измачување, маката

udręczyć po rumuńsku

Słownik:
rumuński
Tłumaczenia:
chin, agonie, chinui, chinul, chinuri, chinului, tortură

udręczyć po słoweńsku

Słownik:
słoweński
Tłumaczenia:
muka, mučit, trápit, Agonija, Mučiti, mučenje, muke

udręczyć po słowacku

Słownik:
słowacki
Tłumaczenia:
muka, trápiť, trýzniť, trápenie, trápenia, trápení, utrpenie, utrpenia

Wiktionary/Wikisłownik (informacje pobrane z: https://pl.wiktionary.org/wiki/udręczyć)

odmiana:
(1) koniugacja VIb 
formaliczba pojedynczaliczba mnoga
1. os.2. os.3. os.1. os.2. os.3. os.
bezokolicznikudręczyć
czas przyszły prostyudręczęudręczyszudręczyudręczymyudręczycieudręczą
czas przeszłymudręczyłemudręczyłeśudręczyłudręczyliśmyudręczyliścieudręczyli
fudręczyłamudręczyłaśudręczyłaudręczyłyśmyudręczyłyścieudręczyły
nudręczyłomudręczyłośudręczyło
tryb rozkazującyniech udręczęudręczniech udręczyudręczmyudręczcieniech udręczą
 pozostałe formy
czas zaprzeszłymudręczyłem byłudręczyłeś byłudręczył byłudręczyliśmy byliudręczyliście byliudręczyli byli
fudręczyłam byłaudręczyłaś byłaudręczyła byłaudręczyłyśmy byłyudręczyłyście byłyudręczyły były
nudręczyłom byłoudręczyłoś byłoudręczyło było
forma bezosobowa czasu przeszłegoudręczono
tryb przypuszczającymudręczyłbym,
byłbym udręczył
udręczyłbyś,
byłbyś udręczył
udręczyłby,
byłby udręczył
udręczylibyśmy,
bylibyśmy udręczyli
udręczylibyście,
bylibyście udręczyli
udręczyliby,
byliby udręczyli
fudręczyłabym,
byłabym udręczyła
udręczyłabyś,
byłabyś udręczyła
udręczyłaby,
byłaby udręczyła
udręczyłybyśmy,
byłybyśmy udręczyły
udręczyłybyście,
byłybyście udręczyły
udręczyłyby,
byłyby udręczyły
nudręczyłobym,
byłobym udręczyło
udręczyłobyś,
byłobyś udręczyło
udręczyłoby,
byłoby udręczyło
imiesłów przymiotnikowy przeszłymudręczonyudręczeni
fudręczonaudręczone
nudręczone
imiesłów przysłówkowy uprzedniudręczywszy
rzeczownik odczasownikowyudręczenie, nieudręczenie

(2) koniugacja VIb 
formaliczba pojedynczaliczba mnoga
1. os.2. os.3. os.1. os.2. os.3. os.
bezokolicznikudręczyć się
czas przyszły prostyudręczę sięudręczysz sięudręczy sięudręczymy sięudręczycie sięudręczą się
czas przeszłymudręczyłem sięudręczyłeś sięudręczył sięudręczyliśmy sięudręczyliście sięudręczyli się
fudręczyłam sięudręczyłaś sięudręczyła sięudręczyłyśmy sięudręczyłyście sięudręczyły się
nudręczyłom sięudręczyłoś sięudręczyło się
tryb rozkazującyniech się udręczęudręcz sięniech się udręczyudręczmy sięudręczcie sięniech się udręczą
 pozostałe formy
czas zaprzeszłymudręczyłem się byłudręczyłeś się byłudręczył się byłudręczyliśmy się byliudręczyliście się byliudręczyli się byli
fudręczyłam się byłaudręczyłaś się byłaudręczyła się byłaudręczyłyśmy się byłyudręczyłyście się byłyudręczyły się były
nudręczyłom się byłoudręczyłoś się byłoudręczyło się było
forma bezosobowa czasu przeszłegoudręczono się
tryb przypuszczającymudręczyłbym się,
byłbym się udręczył
udręczyłbyś się,
byłbyś się udręczył
udręczyłby się,
byłby się udręczył
udręczylibyśmy się,
bylibyśmy się udręczyli
udręczylibyście się,
bylibyście się udręczyli
udręczyliby się,
byliby się udręczyli
fudręczyłabym się,
byłabym się udręczyła
udręczyłabyś się,
byłabyś się udręczyła
udręczyłaby się,
byłaby się udręczyła
udręczyłybyśmy się,
byłybyśmy się udręczyły
udręczyłybyście się,
byłybyście się udręczyły
udręczyłyby się,
byłyby się udręczyły
nudręczyłobym się,
byłobym się udręczyło
udręczyłobyś się,
byłobyś się udręczyło
udręczyłoby się,
byłoby się udręczyło
imiesłów przymiotnikowy przeszłymudręczonyudręczeni
fudręczonaudręczone
nudręczone
imiesłów przysłówkowy uprzedniudręczywszy się
rzeczownik odczasownikowyudręczenie się, nieudręczenie się


wyrazy pokrewne:
rzecz. dręczycielka f, dręczyciel mos, udręka f, udręczanie n ndk., udręczenie n dk.
czas. udręczać ndk.

wymowa:
IPA: [uˈdrɛ̃n͇ʧ̑ɨʨ̑], AS: [udrẽṇčyć], zjawiska fonetyczne: udziąs.• nazal.• asynch. ę 

znaczenia:
czasownik przechodni dokonany
książk. przysporzyć cierpień fizycznych lub psychicznych, dokuczać
czasownik zwrotny udręczyć się
książk. przysporzyć sobie samemu cierpień fizycznych lub psychicznych
książk. przysporzyć sobie nawzajem cierpień fizycznych lub psychicznych
Losowe słowa