Słowo: konkubent
Kategoria: konkubent
Prawo i administracja, Ludzie i społeczeństwo, Encyklopedie i słowniki
Powiązane słowa / Znaczenie: konkubent
konkubent angielski, konkubent antonimy, konkubent czy konkubin, konkubent definicja, konkubent etymologia, konkubent gramatyka, konkubent inaczej, konkubent krzyżówka, konkubent nie chce sie wyprowadzic, konkubent ortografia, konkubent synonim, konkubent synonimy, konkubent słownik, konkubent znaczenie
Krzyżówka - Statystyki dla słowa: konkubent
Krzyżówkowe statystyki:
Liczba liter dla słówka konkubent: 9
Liczba spółgłosek: 6
Liczba samogłosek: 3
Liczba liter dla słówka konkubent: 9
Liczba spółgłosek: 6
Liczba samogłosek: 3
Tłumaczenia: konkubent
konkubent po angielsku
Słownik:
angielski
Tłumaczenia:
cohabiter, cohabitant, partner of, the lover, cohabitee, partner of a
konkubent po hiszpańsku
Słownik:
hiszpański
Tłumaczenia:
cohabitante, conviviente, concubino, pareja de hecho, cohabitant
konkubent po niemiecku
Słownik:
niemiecki
Tłumaczenia:
Lebenspartner, Mitbewohner, Lebensgefährten, cohabitant, Zusammenwohn
konkubent po francusku
Słownik:
francuski
Tłumaczenia:
cohabitant, concubin, le concubin, le cohabitant, concubine
konkubent po włosku
Słownik:
włoski
Tłumaczenia:
convivente, conviventi, i conviventi, il convivente
konkubent po portugalsku
Słownik:
portugalski
Tłumaczenia:
coabitante, convivente, cohabitant, coabitantes
konkubent po holendersku
Słownik:
holenderski
Tłumaczenia:
kamergenoot, samenwonende, samenwonende partner, samenwonend, samenwonende erven
konkubent po rosyjsku
Słownik:
rosyjski
Tłumaczenia:
сожитель, сожительница, сожителя, сожительницы, сожителем
konkubent po norwesku
Słownik:
norweski
Tłumaczenia:
samboer, samboeren, samboers, samboere
konkubent po szwedzku
Słownik:
szwedzki
Tłumaczenia:
sammanboende, sambo, sambon, den sammanboende
konkubent po fińsku
Słownik:
fiński
Tłumaczenia:
avopuolison, avopuoliso, avopuolisosi, avopuolisolle, avopuol
konkubent po duńsku
Słownik:
duński
Tłumaczenia:
samlever, samlevers, samleverske, samlevende
konkubent po czesku
Słownik:
czeski
Tłumaczenia:
žijící ve společné domácnosti
konkubent po węgiersku
Słownik:
węgierski
Tłumaczenia:
együtt élő ember, élettársa, élettárs, élettársnak, az élettárs
konkubent po turecku
Słownik:
turecki
Tłumaczenia:
cohabitant
konkubent po grecku
Słownik:
grecki
Tłumaczenia:
συνοικούντων, παλλακή, σύντροφοι, συμβίος, η συμβίος
konkubent po ukraińsku
Słownik:
ukraiński
Tłumaczenia:
співмешканець, співмешканця, сожитель
konkubent po albańsku
Słownik:
albański
Tłumaczenia:
ai që bashkëjeton, bashkëjeton, që bashkëjeton, bashkëjetuesi, bashkëjetuesit
konkubent po bułgarsku
Słownik:
bułgarski
Tłumaczenia:
съжител, съжителстващо, съжителство, в съжителство, съжителка
konkubent po białorusku
Słownik:
białoruski
Tłumaczenia:
сужыцель
konkubent po estońsku
Słownik:
estoński
Tłumaczenia:
elukaaslane, elukaaslase, vabaabielupartner, vabaabielus, vabaabielupartneriga
konkubent po chorwacku
Słownik:
chorwacki
Tłumaczenia:
cohabitant
konkubent po islandzku
Słownik:
islandzki
Tłumaczenia:
sambýlingur, sambúð, a sambýlismaki, sambýlismaki, ° a sambýlismaki
konkubent po litewsku
Słownik:
litewski
Tłumaczenia:
sugyventinis, sugyventiniui, Sutuoktinis
konkubent po łotewsku
Słownik:
łotewski
Tłumaczenia:
dzīvesbiedrs
konkubent po macedońsku
Słownik:
macedoński
Tłumaczenia:
cohabitant
konkubent po rumuńsku
Słownik:
rumuński
Tłumaczenia:
coabitează, concubini, ce coabitează, coabitantul, care coabitează
konkubent po słoweńsku
Słownik:
słoweński
Tłumaczenia:
sostanovalec
konkubent po słowacku
Słownik:
słowacki
Tłumaczenia:
žijúci, žijúce, žijúcej, žijúcich, žijúca
Wiktionary/Wikisłownik (informacje pobrane z: https://pl.wiktionary.org/wiki/konkubent)
etymologia:
łac. concubinus
hiperonimy:
partner
odmiana:
wyrazy pokrewne:
rzecz. konkubinat m, konkubin mforma żeńska konkubina
przykłady:
Na ławie oskarżonych siedzieli zabójczyni dziecka i jej konkubent.
synonimy:
konkubin; pot. eufem. narzeczony; pot. żart. nieślubny
wymowa:
IPA: [kɔ̃ŋˈkubɛ̃nt], AS: [kõŋkubẽnt], zjawiska fonetyczne: nazal.• -nk-
znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
praw. mężczyzna żyjący z kobietą bez oficjalnego zawarcia związku małżeńskiego
łac. concubinus
hiperonimy:
partner
odmiana:
| przypadek | liczba pojedyncza | liczba mnoga |
|---|---|---|
| mianownik | konkubent | konkubenci |
| dopełniacz | konkubenta | konkubentów |
| celownik | konkubentowi | konkubentom |
| biernik | konkubenta | konkubentów |
| narzędnik | konkubentem | konkubentami |
| miejscownik | konkubencie | konkubentach |
| wołacz | konkubencie | konkubenci |
wyrazy pokrewne:
rzecz. konkubinat m, konkubin mforma żeńska konkubina
przykłady:
Na ławie oskarżonych siedzieli zabójczyni dziecka i jej konkubent.
synonimy:
konkubin; pot. eufem. narzeczony; pot. żart. nieślubny
wymowa:
IPA: [kɔ̃ŋˈkubɛ̃nt], AS: [kõŋkubẽnt], zjawiska fonetyczne: nazal.• -nk-
znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
praw. mężczyzna żyjący z kobietą bez oficjalnego zawarcia związku małżeńskiego
Statystyki popularności: konkubent
Najczęściej wyszukiwane w miastach
Warszawa
Najczęściej wyszukiwane w regionach
śląskie, mazowieckie, dolnośląskie, kujawsko-pomorskie, lubuskie
Losowe słowa