Słowo: konkubent
Kategoria: konkubent
Prawo i administracja, Ludzie i społeczeństwo, Encyklopedie i słowniki
Powiązane słowa / Znaczenie: konkubent
konkubent angielski, konkubent antonimy, konkubent czy konkubin, konkubent definicja, konkubent etymologia, konkubent gramatyka, konkubent inaczej, konkubent krzyżówka, konkubent nie chce sie wyprowadzic, konkubent ortografia, konkubent synonim, konkubent synonimy, konkubent słownik, konkubent znaczenie
Krzyżówka - Statystyki dla słowa: konkubent
Krzyżówkowe statystyki:
Liczba liter dla słówka konkubent: 9
Liczba spółgłosek: 6
Liczba samogłosek: 3
Liczba liter dla słówka konkubent: 9
Liczba spółgłosek: 6
Liczba samogłosek: 3
Tłumaczenia: konkubent
Słownik:
angielski
Tłumaczenia:
cohabiter, cohabitant, partner of, the lover, cohabitee, partner of a
Słownik:
hiszpański
Tłumaczenia:
cohabitante, conviviente, concubino, pareja de hecho, cohabitant
Słownik:
niemiecki
Tłumaczenia:
Lebenspartner, Mitbewohner, Lebensgefährten, cohabitant, Zusammenwohn
Słownik:
francuski
Tłumaczenia:
cohabitant, concubin, le concubin, le cohabitant, concubine
Słownik:
włoski
Tłumaczenia:
convivente, conviventi, i conviventi, il convivente
Słownik:
portugalski
Tłumaczenia:
coabitante, convivente, cohabitant, coabitantes
Słownik:
holenderski
Tłumaczenia:
kamergenoot, samenwonende, samenwonende partner, samenwonend, samenwonende erven
Słownik:
rosyjski
Tłumaczenia:
сожитель, сожительница, сожителя, сожительницы, сожителем
Słownik:
norweski
Tłumaczenia:
samboer, samboeren, samboers, samboere
Słownik:
szwedzki
Tłumaczenia:
sammanboende, sambo, sambon, den sammanboende
Słownik:
fiński
Tłumaczenia:
avopuolison, avopuoliso, avopuolisosi, avopuolisolle, avopuol
Słownik:
duński
Tłumaczenia:
samlever, samlevers, samleverske, samlevende
Słownik:
czeski
Tłumaczenia:
žijící ve společné domácnosti
Słownik:
węgierski
Tłumaczenia:
együtt élő ember, élettársa, élettárs, élettársnak, az élettárs
Słownik:
turecki
Tłumaczenia:
cohabitant
Słownik:
grecki
Tłumaczenia:
συνοικούντων, παλλακή, σύντροφοι, συμβίος, η συμβίος
Słownik:
ukraiński
Tłumaczenia:
співмешканець, співмешканця, сожитель
Słownik:
albański
Tłumaczenia:
ai që bashkëjeton, bashkëjeton, që bashkëjeton, bashkëjetuesi, bashkëjetuesit
Słownik:
bułgarski
Tłumaczenia:
съжител, съжителстващо, съжителство, в съжителство, съжителка
Słownik:
białoruski
Tłumaczenia:
сужыцель
Słownik:
estoński
Tłumaczenia:
elukaaslane, elukaaslase, vabaabielupartner, vabaabielus, vabaabielupartneriga
Słownik:
chorwacki
Tłumaczenia:
cohabitant
Słownik:
islandzki
Tłumaczenia:
sambýlingur, sambúð, a sambýlismaki, sambýlismaki, ° a sambýlismaki
Słownik:
litewski
Tłumaczenia:
sugyventinis, sugyventiniui, Sutuoktinis
Słownik:
łotewski
Tłumaczenia:
dzīvesbiedrs
Słownik:
macedoński
Tłumaczenia:
cohabitant
Słownik:
rumuński
Tłumaczenia:
coabitează, concubini, ce coabitează, coabitantul, care coabitează
Słownik:
słoweński
Tłumaczenia:
sostanovalec
Słownik:
słowacki
Tłumaczenia:
žijúci, žijúce, žijúcej, žijúcich, žijúca
Wiktionary/Wikisłownik (informacje pobrane z: https://pl.wiktionary.org/wiki/konkubent)
etymologia:
łac. concubinus
hiperonimy:
partner
odmiana:
wyrazy pokrewne:
rzecz. konkubinat m, konkubin mforma żeńska konkubina
przykłady:
Na ławie oskarżonych siedzieli zabójczyni dziecka i jej konkubent.
synonimy:
konkubin; pot. eufem. narzeczony; pot. żart. nieślubny
wymowa:
IPA: [kɔ̃ŋˈkubɛ̃nt], AS: [kõŋkubẽnt], zjawiska fonetyczne: nazal.• -nk-
znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
praw. mężczyzna żyjący z kobietą bez oficjalnego zawarcia związku małżeńskiego
łac. concubinus
hiperonimy:
partner
odmiana:
przypadek | liczba pojedyncza | liczba mnoga |
---|---|---|
mianownik | konkubent | konkubenci |
dopełniacz | konkubenta | konkubentów |
celownik | konkubentowi | konkubentom |
biernik | konkubenta | konkubentów |
narzędnik | konkubentem | konkubentami |
miejscownik | konkubencie | konkubentach |
wołacz | konkubencie | konkubenci |
wyrazy pokrewne:
rzecz. konkubinat m, konkubin mforma żeńska konkubina
przykłady:
Na ławie oskarżonych siedzieli zabójczyni dziecka i jej konkubent.
synonimy:
konkubin; pot. eufem. narzeczony; pot. żart. nieślubny
wymowa:
IPA: [kɔ̃ŋˈkubɛ̃nt], AS: [kõŋkubẽnt], zjawiska fonetyczne: nazal.• -nk-
znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
praw. mężczyzna żyjący z kobietą bez oficjalnego zawarcia związku małżeńskiego
Statystyki popularności: konkubent
Najczęściej wyszukiwane w miastach
Warszawa
Najczęściej wyszukiwane w regionach
śląskie, mazowieckie, dolnośląskie, kujawsko-pomorskie, lubuskie
Losowe słowa