Słowo: ręka

antonimy:
stolik, stół, dziadek

związki frazeologiczne:
brać w swoje ręce / wziąć w swoje ręce, bronić się rękami i nogami, być na rękę, być narzędziem w rękach, być pod ręką, być w rękach, być w dobrych rękach, być w złych rękach, czekać z założonymi rękami / czekać z założonymi rękoma, da się policzyć na palcach jednej ręki, dawać lekką ręką / dać lekką ręką, dawać wolną rękę / dać wolną rękę, dać ciepłą ręką, dać sobie rękę uciąć, dostać ciepłą ręką, gołymi rękami, gospodarować z ołówkiem w ręku, hojną ręką, iść na rękę / pójść na rękę, iść ręka w rękę, jak (jakby) ręką odjął, jeść z ręki, kłaść rękę / położyć rękę, konkurent do ręki, lecieć przez ręce, lewe ręce, machnąć ręką, mieć ciężką rękę, mieć czyste ręce, mieć długie ręce, mieć dwie lewe ręce, mieć dziurawe ręce / mieć gliniane ręce, mieć fach w ręku, mieć pod ręką, mieć krew na rękach, mieć lekką rękę, mieć lepkie ręce, mieć maślane ręce, mieć o co ręce zaczepić, mieć pełne ręce roboty, mieć ręce i nogi, mieć skrępowane ręce, mieć szczęśliwą rękę, mieć w ręku, mieć w ręku kawałek chleba, mieć wolną rękę, mieć złote ręce, mieć związane ręce, na własną rękę, na wyciągnięcie ręki, nawinąć się pod rękę, nie czuć rąk, nie mieć o co rąk zaczepić, nie móc ruszyć (ani) ręką, ani nogą, nie wiedzieć, w co ręce włożyć, niewidzialna ręka, niewidzialna ręka rynku, niech ręka boska broni, nosić na rękach, obudzić się z ręką w nocniku, od ręki, oddać rękę, odmówić ręki, odtrącić czyjąś rękę, ofiarować rękę, opuścić ręce, paść z ręki / paść z rąk, patrzeć na ręce, pod ręką, podać rękę, podać sobie ręce, podnosić rękę / podnieść rękę, podpisywać się obiema rękami, położyć rękę, posmarować rękę, pozbywać się lekką ręką / pozbyć się lekką ręką, pójść na rękę, prawa ręka, precz z rękami!, pretendent do ręki, prosić o rękę, prowadzić za rękę, przechodzić przez ręce, przechodzić z rąk do rąk, przemówić do ręki, przyjąć z otwartymi rękoma / przyjąć z otwartymi rękami, przykładać rękę / przyłożyć rękę, ręce do góry!, ręce opadają, ręce przy sobie!, ręka swędzi, ręka świerzbi, ręka rękę myje, ręka w rękę, ręka, noga, mózg na ścianie, robić lekką ręką, robota pali się w rękach, rozkładać ręce / rozłożyć ręce, rozwiązać ręce, rządzić żelazną ręką, siedzieć z założonymi rękami, składać w ręce, skupiać w swoich rękach, splamić ręce, spoczywać w rękach, starać się o rękę, trzymać rękę na pulsie, umywać ręce, urabiać sobie ręce po łokcie, w dobre ręce / w dobrych rękach, wpaść w ręce, wracać z gołymi rękami / wracać z pustymi rękami, wychodzić spod ręki / wyjść spod ręki, wychodzić obronną ręką / wyjść obronną ręką, wyciągać rękę, wyciągać kasztany z ognia czyimiś rękami, wyciągnąć rękę, wypuścić z rąk, wziąć do ręki, wziąć sprawę w swoje ręce / wziąć sprawę we własne ręce, z pierwszej ręki, z pocałowaniem ręki, z ręką na sercu, zacierać ręce, załamywać ręce / załamać ręce, zginąć z czyjejś ręki / zginąć z czyichś rąk, złapać za rękę, zostawić wolną rękę, żyć z ołówkiem w ręku, żyć z pracy własnych rąk, z ręki

kolokacje:
ręce do góry, wziąć coś w rękę / do ręki, mieć coś w ręce / ręku, mieć coś po lewej / prawej ręce (czyli: mieć coś z lewej / prawej strony)
wychodzić / wyjść z ręki

odmiana:
(1.1-4) 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	ręka	ręce
dopełniacz	ręki	rąk
celownik	ręce	rękom
biernik	rękę	ręce
narzędnik	ręką	rękami / rękoma
miejscownik	ręce / ręku	rękach / rzad. ręku
wołacz	ręko	ręce

wyrazy pokrewne:
rzecz. ręczny mrz, podręcznik m, ręcznik m, rękaw m, rękawica f, rękawiczka f, rękojeść f, rękojmia f, poręczenie n, poręka f, zaręczyny, zrękowiny, ręczna fzdrobn. rączka f, rąsia f

czas. ręczyć ndk., poręczać ndk., wręczać ndk., wyręczać ndk., zaręczać ndk., zaręczać się ndk.
przym. odręczny, podręczny, poręczny, ręczny, zaręczynowy
przysł. ręcznie, odręcznie

przykłady:
i Podaliśmy sobie ręce.
i Moim najbardziej niemiłym doświadczeniem było otwarte złamanie ręki w zeszłym roku.
i W ręce miałem dwa asy, króla pik i damę kier.

synonimy:
garść; pot. łapa, łapka, łapsko, graba; reg. pozn. pazura

wymowa:
lp , IPA: [ˈrɛ̃ŋka], AS: [rẽŋka], zjawiska fonetyczne: nazal.• asynch. ę ; D. lm rąk [rɔŋk]

znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
anat. część kończyny górnej człowieka lub małpy człekokształtnej od nadgarstka do końca palców;
pot. cała kończyna górna człowieka lub małpy człekokształtnej od barku po palce
karc. wszystkie karty, które gracz trzyma w ręce
sport. w piłce nożnej: niedozwolone zagranie ręką