Słowo: wprawiać

Powiązane słowa / Znaczenie: wprawiać

naprawiać synonim, wprawiać antonimy, wprawiać gramatyka, wprawiać kogoś w zakłopotanie, wprawiać krzyżówka, wprawiać ortografia, wprawiać się, wprawiać synonimy, wprawiać w dobry nastrój, wprawiać w dobry nastrój po angielsku, wprawiać w konsternację, wprawiać w ruch, wprawiać w ruch po angielsku, wprawiać w zachwyt, wprawiać w zakłopotanie

Synonimy: wprawiać

przytwierdzać, utwierdzać, umocować, mocować, przymocować, nastawić, wprowadzać, mieścić, posadzić, sadzić, trenować, szkolić, ćwiczyć, przeszkolić, kształcić, pasować, wpasować, dostroić, uzgodnić, wstawić, wkładać, wetknąć, dodać, wmontować, przyzwyczaić, przyuczać, otrzaskać, wdrażać, oswajać

Krzyżówka - Statystyki dla słowa: wprawiać

Krzyżówkowe statystyki:
Liczba liter dla słówka wprawiać: 8
Liczba spółgłosek: 5
Liczba samogłosek: 3

Tłumaczenia: wprawiać

wprawiać po angielsku

Słownik:

angielski

Tłumaczenia:

insert, actuate, fix, accustom, fit in, propel

wprawiać po hiszpańsku

Słownik:

hiszpański

Tłumaczenia:

determinar, fijar, meter, injerir, parar, intercalar, arreglar, insertar, reparar, introducir, acostumbrar, acostumbrado, acostumbran, aveces, acostumbrarse

wprawiać po niemiecku

Słownik:

niemiecki

Tłumaczenia:

einfügen, reparieren, peilung, einsatz, festigen, klemme, beifügung, ventilkörper, fixieren, kochen, fest, sterilisieren, einsetzen, dilemma, einlage, befestigen, gewöhnen, daran gewöhnen, zu gewöhnen, accustom

wprawiać po francusku

Słownik:

francuski

Tłumaczenia:

placer, mettre, publier, enchâsser, décréter, assurer, désigner, préparer, réparation, inciter, stimuler, stériliser, influencer, arranger, causer, assigner, habituer, accoutumer, s'habituer, s'accoutumer, d'habituer

wprawiać po włosku

Słownik:

włoski

Tłumaczenia:

aggiustare, inserire, attivare, inserto, fissare, intercalare, innestare, abituare, abituarsi, accustom, avvezzare

wprawiać po portugalsku

Słownik:

portugalski

Tłumaczenia:

prender, intercalar, adaptar, inserir, reparar, quinhentos, acomodar, restaurar, ajustar, actuar, consertar, cravar, fixar, reparo, introduzir, ajeitar, habituar, acostumar, a habituar, acostume, acostumem

wprawiać po holendersku

Słownik:

holenderski

Tłumaczenia:

indoen, repareren, determineren, vastmaken, herstellen, reparatie, bevestigen, monteren, vaststellen, insteken, inzetten, steken, plaatsen, maken, aanbrengen, verstellen, gewennen, wennen, te wennen, accustom, wennen de

wprawiać po rosyjsku

Słownik:

rosyjski

Tłumaczenia:

устремлять, включать, вделывать, закрепить, уладить, вперить, приделывать, активировать, устанавливать, наколоть, вписать, вводить, прилаживать, уткнуть, вписывать, поместить, приучать, приучают, приучить, осваиваются, приучайте

wprawiać po norwesku

Słownik:

norweski

Tłumaczenia:

innsette, ordne, feste, reparere, venne, sedvanlig, venne seg, venne til, sedvanlig for

wprawiać po szwedzku

Słownik:

szwedzki

Tłumaczenia:

reparera, ordna, laga, fästa, vänja

wprawiać po fińsku

Słownik:

fiński

Tłumaczenia:

naulita, panna, lukita, survoa, valmistaa, korjaustyö, sopia, laittaa, järjestää, kiinnittää, pistää, panna kuntoon, korjata, totuttaa, tottua, accustom, totuttaa jhk, totuttavat

wprawiać po duńsku

Słownik:

duński

Tłumaczenia:

reparere, befæste, tilberede, vænne, vant, vænne til

wprawiać po czesku

Słownik:

czeski

Tłumaczenia:

ustálit, pohánět, působit, spravit, podněcovat, upevnit, zařadit, ustalovat, připoutat, usadit, vsunout, přibít, opravovat, ujednat, utkvět, upřít, navyknout, zvyknout, přivyknout

wprawiać po węgiersku

Słownik:

węgierski

Tłumaczenia:

öntecstisztítás, szövegfilmezés, hajóhely-meghatározás, helyzetpont-meghatározás, gyógyír, helyzetpont, reklámmelléklet, bütykölés, igazítás, betét, helyzetpont-bemérés, hozzászoktat, hozzászoktatni

wprawiać po turecku

Słownik:

turecki

Tłumaczenia:

onarım, tamir, alıştırmak, accustom, alıştırmak için

wprawiać po grecku

Słownik:

grecki

Tłumaczenia:

παρακινώ, βάζω, εισάγω, προτρέπω, φτιάχνω, διεγείρω, συνηθίζω, συνηθίσουν, εξοικείωση, εξοικειωθούν, να εξοικειωθούν

wprawiać po ukraińsku

Słownik:

ukraiński

Tłumaczenia:

спонукувати, закріпляти, призначити, зафіксувати, закріплювати, невіддільно, привчати

wprawiać po albańsku

Słownik:

albański

Tłumaczenia:

fus, përfshij, mësoj me, mësohet, të mësohet, mësoj, accustom

wprawiać po bułgarsku

Słownik:

bułgarski

Tłumaczenia:

вставка, свиквам, привикнат, да привикнат, привиквам, приучавам

wprawiać po białorusku

Słownik:

białoruski

Tłumaczenia:

прывучаць

wprawiać po estońsku

Słownik:

estoński

Tłumaczenia:

lisama, kinnitama, parandus, käivitama, sisestama, ajendama, harjutama, Õpetada, Õpetada jhk

wprawiać po chorwacku

Słownik:

chorwacki

Tłumaczenia:

pričvrstiti, umetnite, staviti, unijeti, potaknuti, umetnuti, ubaciti, upiši, umetak, popraviti, unesi, upisati, umetni, prilijepiti, utvrditi, turiti, navići, priučiti, priviknuti, naviknuti, navići se

wprawiać po islandzku

Słownik:

islandzki

Tłumaczenia:

festa, venja

wprawiać po łacinie

Słownik:

łaciński

Tłumaczenia:

defigo, destino

wprawiać po litewsku

Słownik:

litewski

Tłumaczenia:

remontas, pratinti, pripratinti, Oswajać, Otrzaskać, Pieradināties

wprawiać po łotewsku

Słownik:

łotewski

Tłumaczenia:

remontēt, labot, gatavot, nostiprināt, piestiprināt, labošana, pievērst, remonts, gatavoties, pieradināt, pieradināties

wprawiać po macedońsku

Słownik:

macedoński

Tłumaczenia:

привиквам

wprawiać po rumuńsku

Słownik:

rumuński

Tłumaczenia:

reparaţie, obișnui, deprinde, obișnuiește

wprawiać po słoweńsku

Słownik:

słoweński

Tłumaczenia:

vložit, upírat, ustanovit, vložka, accustom, Navići

wprawiać po słowacku

Słownik:

słowacki

Tłumaczenia:

vložka, navyknúť, zvyknúť, privyknúť, navyknú, závislým

Wiktionary/Wikisłownik (informacje pobrane z: https://pl.wiktionary.org/wiki/wprawiać)

związki frazeologiczne:
wprawiać w ruch

kolokacje:
wprawiać oczko do pierścionka, wprawiać zęby
wprawiać w dobry humor / nastrój, wprawiać w osłupienie
wprawiać się w dobry humor / nastrój

odmiana:
(1.1-3) koniugacja I

forma

liczba pojedyncza

liczba mnoga

1. os.

2. os.

3. os.

1. os.

2. os.

3. os.

bezokolicznik

wprawiać

czas teraźniejszy

wprawiam

wprawiasz

wprawia

wprawiamy

wprawiacie

wprawiają

czas przeszły

wprawiałem

wprawiałeś

wprawiał

wprawialiśmy

wprawialiście

wprawiali

wprawiałam

wprawiałaś

wprawiała

wprawiałyśmy

wprawiałyście

wprawiały

wprawiałom

wprawiałoś

wprawiało

tryb rozkazujący

niech wprawiam

wprawiaj

niech wprawia

wprawiajmy

wprawiajcie

niech wprawiają

pozostałe formy
czas przyszły	m	będę wprawiał, będę wprawiać	będziesz wprawiał, będziesz wprawiać	będzie wprawiał, będzie wprawiać	będziemy wprawiali, będziemy wprawiać	będziecie wprawiali, będziecie wprawiać	będą wprawiali, będą wprawiać
	f	będę wprawiała, będę wprawiać	będziesz wprawiała, będziesz wprawiać	będzie wprawiała, będzie wprawiać	będziemy wprawiały, będziemy wprawiać	będziecie wprawiały, będziecie wprawiać	będą wprawiały, będą wprawiać
	n	będę wprawiało, będę wprawiać	będziesz wprawiało, będziesz wprawiać	będzie wprawiało, będzie wprawiać	będziemy wprawiały, będziemy wprawiać	będziecie wprawiały, będziecie wprawiać	będą wprawiały, będą wprawiać
czas zaprzeszły	m	wprawiałem był	wprawiałeś był	wprawiał był	wprawialiśmy byli	wprawialiście byli	wprawiali byli
	f	wprawiałam była	wprawiałaś była	wprawiała była	wprawiałyśmy były	wprawiałyście były	wprawiały były
	n	wprawiałom było	wprawiałoś było	wprawiało było	wprawiałyśmy były	wprawiałyście były	wprawiały były
forma bezosobowa czasu przeszłego		wprawiano
tryb przypuszczający	m	wprawiałbym, byłbym wprawiał	wprawiałbyś, byłbyś wprawiał	wprawiałby, byłby wprawiał	wprawialibyśmy, bylibyśmy wprawiali	wprawialibyście, bylibyście wprawiali	wprawialiby, byliby wprawiali
	f	wprawiałabym, byłabym wprawiała	wprawiałabyś, byłabyś wprawiała	wprawiałaby, byłaby wprawiała	wprawiałybyśmy, byłybyśmy wprawiały	wprawiałybyście, byłybyście wprawiały	wprawiałyby, byłyby wprawiały
	n	wprawiałobym, byłobym wprawiało	wprawiałobyś, byłobyś wprawiało	wprawiałoby, byłoby wprawiało	wprawiałybyśmy, byłybyśmy wprawiały	wprawiałybyście, byłybyście wprawiały	wprawiałyby, byłyby wprawiały
imiesłów przymiotnikowy czynny	m	wprawiający, niewprawiający
	f	wprawiająca, niewprawiająca			wprawiające, niewprawiające
	n	wprawiające, niewprawiające			wprawiające, niewprawiające
imiesłów przymiotnikowy bierny	m	wprawiany			wprawiani
	f	wprawiana			wprawiane
	n	wprawiane			wprawiane
imiesłów przysłówkowy współczesny		wprawiając, nie wprawiając
rzeczownik odczasownikowy		wprawianie, niewprawianie

(2.1-2) koniugacja I

forma

liczba pojedyncza

liczba mnoga

1. os.

2. os.

3. os.

1. os.

2. os.

3. os.

bezokolicznik

wprawiać się

czas teraźniejszy

wprawiam się

wprawiasz się

wprawia się

wprawiamy się

wprawiacie się

wprawiają się

czas przeszły

wprawiałem się

wprawiałeś się

wprawiał się

wprawialiśmy się

wprawialiście się

wprawiali się

wprawiałam się

wprawiałaś się

wprawiała się

wprawiałyśmy się

wprawiałyście się

wprawiały się

wprawiałom się

wprawiałoś się

wprawiało się

tryb rozkazujący

niech się wprawiam

wprawiaj się

niech się wprawia

wprawiajmy się

wprawiajcie się

niech się wprawiają

pozostałe formy
czas przyszły	m	będę się wprawiał, będę się wprawiać	będziesz się wprawiał, będziesz się wprawiać	będzie się wprawiał, będzie się wprawiać	będziemy się wprawiali, będziemy się wprawiać	będziecie się wprawiali, będziecie się wprawiać	będą się wprawiali, będą się wprawiać
	f	będę się wprawiała, będę się wprawiać	będziesz się wprawiała, będziesz się wprawiać	będzie się wprawiała, będzie się wprawiać	będziemy się wprawiały, będziemy się wprawiać	będziecie się wprawiały, będziecie się wprawiać	będą się wprawiały, będą się wprawiać
	n	będę się wprawiało, będę się wprawiać	będziesz się wprawiało, będziesz się wprawiać	będzie się wprawiało, będzie się wprawiać	będziemy się wprawiały, będziemy się wprawiać	będziecie się wprawiały, będziecie się wprawiać	będą się wprawiały, będą się wprawiać
czas zaprzeszły	m	wprawiałem się był	wprawiałeś się był	wprawiał się był	wprawialiśmy się byli	wprawialiście się byli	wprawiali się byli
	f	wprawiałam się była	wprawiałaś się była	wprawiała się była	wprawiałyśmy się były	wprawiałyście się były	wprawiały się były
	n	wprawiałom się było	wprawiałoś się było	wprawiało się było	wprawiałyśmy się były	wprawiałyście się były	wprawiały się były
forma bezosobowa czasu przeszłego		wprawiano się
tryb przypuszczający	m	wprawiałbym się, byłbym się wprawiał	wprawiałbyś się, byłbyś się wprawiał	wprawiałby się, byłby się wprawiał	wprawialibyśmy się, bylibyśmy się wprawiali	wprawialibyście się, bylibyście się wprawiali	wprawialiby się, byliby się wprawiali
	f	wprawiałabym się, byłabym się wprawiała	wprawiałabyś się, byłabyś się wprawiała	wprawiałaby się, byłaby się wprawiała	wprawiałybyśmy się, byłybyśmy się wprawiały	wprawiałybyście się, byłybyście się wprawiały	wprawiałyby się, byłyby się wprawiały
	n	wprawiałobym się, byłobym się wprawiało	wprawiałobyś się, byłobyś się wprawiało	wprawiałoby się, byłoby się wprawiało	wprawiałybyśmy się, byłybyśmy się wprawiały	wprawiałybyście się, byłybyście się wprawiały	wprawiałyby się, byłyby się wprawiały
imiesłów przymiotnikowy czynny	m	wprawiający się, niewprawiający się
	f	wprawiająca się, niewprawiająca się			wprawiające się, niewprawiające się
	n	wprawiające się, niewprawiające się			wprawiające się, niewprawiające się
imiesłów przysłówkowy współczesny		wprawiając się, nie wprawiając się
rzeczownik odczasownikowy		wprawianie się, niewprawianie się

wyrazy pokrewne:
rzecz. wprawa f, wprawienie n, wprawianie n
czas. wprawić

znaczenia:
czasownik przechodni niedokonany
umocowywać coś w czymś
powodować jakiś stan psychiczny
ćwiczeniami wdrażać kogoś, coś do czegoś
czasownik zwrotny, niedokonany
wprawiać się → wywoływać u siebie jakiś stan psychiczny
wprawiać się → ćwiczyć, aby nabyć wprawy